Het is Baby Loss Awareness Week, de week waarin wereldwijd aandacht gevraagd wordt voor babysterfte en aandacht gegeven wordt aan alle baby’s die zo gemist worden. Mindy (31) leerde het verdriet van dichtbij kennen toen haar beste vriendin haar baby verloor na 21 weken zwangerschap.
Lees verder onder de advertentie
“Je zal je wel kunnen voorstellen hoe lyrisch mijn beste vriendin en ik waren toen we erachter kwamen dat we tegelijkertijd zwanger waren. Hoe geweldig! En nee, dat hadden we natuurlijk niet zo gepland. Zoiets valt niet te plannen. Toen ik twaalf weken zwanger was, spraken we af en vertelde ik haar het nieuws. ‘Oh my god, ik ook!’ riep ze uit. Zij was toen negen weken zwanger en had net een goede eerste echo gehad.
Er zat dus helemaal niet veel tijd tussen, tussen onze uitgerekende datums zat op de dag af drie weken verschil. Het was haar derde kindje en mijn tweede. Toen bleken het ook nog twee jongens te zijn. Ons geluk kon niet op, twee kleine beste maatjes in de maak. We zaten nog net niet samen bij alle afspraken met de verloskundige, maar we appten elkaar wel echt elke dag en hadden het eigenlijk nergens anders meer over.
Lees verder onder de advertentie
Zo appte ze me ook over haar 20-weken echo, waar niks geks gevonden was. Alles leek in orde. En ze appte ook een week later, toen ze haar baby al een hele dag niet had gevoeld en dat ze zich zorgen maakte. Ik zei haar dat het waarschijnlijk niets was, die 20-weken echo was toch goed geweest? Maar het zat haar niet lekker. Moederinstinct is sterk, zo blijkt maar weer. De dag erna kon ze terecht bij de verloskundige voor een extra afspraak.
En vanaf toen werd haar leven een grote nachtmerrie. Haar baby bleek niet meer te leven. Het meest afschuwelijke wat je kan overkomen, overkwam haar. Nog altijd hebben artsen eigenlijk geen idee wat er gebeurd is. Speculaties, dit gebeurt eigenlijk vrijwel nooit, domme pech, veel verder kwamen ze niet. Maar die domme pech heeft mijn lieve vriendin een enorm trauma bezorgd.
Lees verder onder de advertentie
Het was voor mij eigenlijk niet te bevatten hoe zij zich moest voelen, maar dat ze niks meer wilde horen over mijn zwangerschap en mijn baby, dat was natuurlijk logisch. Ze was intens verdrietig en in diepe rouw. We hebben elkaar nauwelijks gesproken de rest van mijn zwangerschap. Heel verdrietig eigenlijk, maar natuurlijk volkomen begrijpelijk.
Trauma
Ik heb mij al die tijd zo schuldig gevoeld en wist niet goed hoe ik haar bij kon staan in deze heftige tijd. Mijn bolle buik was een constante herinnering aan haar eigen verlies. Toen ze op kraamvisite kwam bij mijn zoon, hebben we allebei zo hard gehuild. Inmiddels heeft ze gelukkig een vierde kindje gezond en wel op de wereld gezet, een derde dochter. Dat biedt troost, maar haar zoontje verliezen heeft haar leven voorgoed veranderd. Zoals ze zelf omschrijft, is het echt een trauma waar je nooit overheen komt, je leert er alleen mee leven.”
Lees verder onder de advertentie
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag