Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Romy (28) woont samen met Charles (40). Ze zijn in verwachting van hun eerste kind.
“Dat Charles en ik samen kinderen wilden, wisten we vanaf het moment dat we elkaar ontmoetten, twee jaar geleden. Maar dat het zo snel zou gaan, hadden we niet voorzien.
“Ruimte voor een babykamer hebben we niet”
Het plan was eerst een huis te kopen, ten minste één vaste baan te regelen en een grotemensenleven te leiden. In de praktijk wonen we in een tweekamerappartement zonder uitzicht op een grotere woning, en zowel Charles en ik werken nog altijd als zzp’ers aan de piepkleine eettafel in onze woonkamer. Ruimte voor een babykamer hebben we niet, het meest volwassene dat we hebben geregeld, zijn twee overlijdensrisicoverzekeringen, sinds we weten dat ik zwanger ben.
Lees ook – Dít is de beste temperatuur voor in een babykamer >
Mijn moeder lacht me vertederd toe, als ik weer eens paniekerig roep dat we helemaal geen plek hebben voor een kind. ‘Alsof dat doorheeft dat-ie geen eigen paleis in oerwoudthema heeft”, giert ze het dan uit, “dat doen ouders echt alleen voor zichzelf, schat.” En ze heeft natuurlijk gelijk. Op een vrij geruimde plank in onze kledingkast verzamelen we nu babykleren en verzorgingsspullen, een cosleeper aan mijn kant van het bed past net, en op het dressoir waarin we ons ondergoed opbergen, past precies een verschoningskussen. Meer hebben we de eerste maanden niet nodig.
Toch kijk ik met angst en beven naar de toekomst, want wat als we binnen twee jaar geen nieuwe woning vinden, in de huidige markt? En hoe moet het met ons seksleven, met een kind dat altijd bij ons op de kamer slaapt? Kan ik niet beter een slaapbank kopen en onze kamer opofferen voor de baby?
“Hoe moet het met ons seksleven, met een kind dat altijd bij ons op de kamer slaapt?”
Ik voel me een ontaarde moeder, als ik bedenk dat ik ons kind later zijn babyfoto’s toon, waarop hij niet eens een eigen kamertje had. Of stel ik me schromelijk aan?” Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.