‘Bevallen op gevoel is wat ik wilde, of ging de verloskundige daar een stokje voor steken?’

Amber (38): “Bij mijn derde zwangerschap wist ik inmiddels goed wat ik wel en niet wilde tijdens mijn bevalling. De eerste keer ben ik probleemloos thuis bevallen, maar ik lag wel op mijn rug. Iets wat ik de keer daarna niet nog een keer wilde doen.

Ik werd uit mijn bubbel getrokken

De tweede keer ging ik dus weer voor een thuisbevalling, maar liever niet op mijn rug. Dat lukte gelukkig, maar ging niet helemaal vlekkeloos. Terwijl ik mijn baby door het geboortekanaal voelde zakken toen ik onder de douche stond, vond mijn verloskundige het namelijk nodig dat ik onder de douche vandaan kwam. Ze liet me op het hoge bed klimmen én ik moest gaan liggen, zodat ze beter kon kijken.

Waarschijnlijk is mijn baby daardoor klem komen te zitten. Uiteindelijk lukte het me om hem op eigen kracht geboren te laten worden, want de persweeën waren inmiddels helemaal weg, omdat ik uit mijn bubbel getrokken was. Ik beviel staand van hem, maar hij brak helaas wel zijn sleutelbeentje. Gelukkig leek hij daar zelf weinig last van te hebben en was dat binnen een paar dagen alweer aan elkaar gegroeid. Bizar hoe het lichaam werkt.

Op eigen gevoel bevallen

Bij mijn derde zwangerschap woonde ik in een andere plaats. Bij de verloskundige kreeg ik te horen dat de vorige verloskundige in mijn dossier had gezet dat ik een volgende keer niet meer thuis mocht bevallen. Dat wist ik niet, dus viel rauw op mijn dak. Ik vertelde mijn nieuwe verloskundige dat ik juist wel weer thuis wilde bevallen én helemaal op eigen gevoel. Zonder interventies, zonder dat iemand me zegt wat ik moet doen.

We hebben er lang over gesproken, want zij kon niet zomaar de woorden van haar collega-verloskundige negeren. Iets wat ik wel snapte, maar ik vond ook dat ik de kans moest krijgen om dit zo te doen. Juíst na die ervaring. Gelukkig luisterde ze naar mijn verhaal en ging ze het overleggen met haar eigen collega’s in de praktijk en met het ziekenhuis met wie ze goed contact had.

Dat was dus even spannend. Ik wilde gewoon niet in het ziekenhuis bevallen, omdat dat niet de plek zou zijn waar ik me veilig zou voelen. Tijdens een volgende afspraak met de verloskundige vertelde ze me gelukkig dat ze achter me stond. Ik zou thuis gaan bevallen, zonder interventies. Dat gaf me zo veel vertrouwen! Echt heel fijn, nu kon ik me goed gaan voorbereiden.

Ik voelde in mijn hele lijf dat ik die dag zou bevallen

Op de eerste dag in de 39ste week van mijn zwangerschap, voelde ik in mijn hele lijf dat ik op het punt stond om te bevallen. ’s Avonds in bed braken inderdaad mijn vliezen en ging ik onder de douche staan. De verloskundige kwam binnen en liet me mijn gang gaan. Na een tijdje vond ik het geluid van kletterend water op de vloer niet fijn meer en stapte ik in bad. Heerlijk, die warmte om me heen.

Ik ademde rustig mijn weeën weg en ging na een tijdje verzitten, omdat mijn lichaam daarnaar vroeg. Vanaf dat moment ging het snel. Ik had een paar krachtige weeën en voelde zelf mijn ontsluiting. Mijn verloskundige wachtte rustig af naast het bad. Ik ademde de laatste wee weg, maar mijn baby werd al, als vanzelf, geboren. Het was prachtig, op gevoel en zonder ook maar één keer gestoord te worden. Een helende ervaring.”

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.