Binnenkijken: Silvia woont samen met haar gezin én twintig huisdieren

Joan Makenbach

30 juni, 2017 - 12:17

Leestijd: 6 minuten

Silvia: “Ik was zwanger en iedereen wilde weten of ik nu mijn rottweilers weg zou doen. Zelfs vrienden en familie. Wie mij een beetje kent, weet dat dat nooit gaat gebeuren. Ik hou evenveel van mijn dochter als van mijn dieren. Ik zou mezelf nooit meer in de spiegel durven aankijken als ik mijn dieren zou weg doen omdat er een baby is geboren.

‘Rottweilers zijn lief en trouw’

Ik snap wel waar die vraag vandaan komt. Had ik chihuahua’s gehad, dan had niemand iets gezegd. Rottweilers staan bekend als agressief. Absolute onzin, het is juist een lief en trouw ras. De bijtincidenten hebben in 99 procent van de gevallen met hun bazen te maken. Ik ben wel altijd op mijn hoede. Als ik theewater opzet neem ik Fay mee naar de keuken en laat haar niet alleen met Jade, die ik al zeven jaar heb en waarvoor ik mijn hand in het vuur steek. Het blijven beesten. Fay kan in haar spel de hond pijn doen of laten schrikken en ik wil voorkomen dat Jade zich gaat verdedigen. Ik zal ook nooit twee honden tegelijk in de woonkamer laten met mij en Fay alleen; als zij achter een bal aanrennen, hebben ze zo veel kracht dat ze mij kunnen omduwen. Ik neem geen enkel risico met onze kleine meid. Maar bang ben ik niet.

‘Fay is stapel op de honden en alle dieren’

Vanaf het moment dat ik met de baby thuiskwam, hoorde ze voor Jade en Lynn bij de familie. De honden had ik al een rompertje gegeven om aan haar geur te wennen en ze hadden haar in hun hart gesloten. Ze zijn heel waaks als het om haar gaat. Andersom wil Fay ook niets anders dan ze knuffelen. Als ze bij oma logeert en ik haar weer kom ophalen, gilt ze al om Tys en Lynn. Ze is stapel op de honden en alle andere dieren. Haar ochtendritueel: alle poezen, kippen, konijnen, vogels begroeten en voeren.

‘Ik voel me innig verbonden met dieren’

De naam van Fay is niet toevallig gekozen. Fay is het oud-Engelse woord voor fairy, en volgens de mythe zijn elfjes de verzorgers van planten en dieren. Zelf voel ik me ook innig verbonden met dieren. Als peutertje wilde ik al geen vlees eten. Ik zie me nog in tranen aan tafel zitten. Mijn moeder had zojuist verteld dat die karbonade op mijn bord een varken was geweest. Nadat ik avond na avond huilde om alle zielige diertjes, ging mijn vader – een echte carnivoor – overstag. Ik hoefde geen vlees meer te eten. Mijn vriend Michael eet af en toe vlees, maar we voeden Fay vegetarisch op. Dat hadden we al afgesproken voordat ik zwanger was en dat gaat prima. Ik kan me ook niet voorstellen hoe ik ons kind zou moeten uitleggen: ‘De poes is lief, de hond is lief, een koe is ook lief maar die maken we dood en eten we op.’

Twintig huisdieren

Ik kreeg de liefde voor dieren van thuis mee. Alleen heb ik het wat overdreven, zegt mijn moeder altijd lachend. Toen ik op mezelf ging wonen, had ik binnen twee weken een hond en al snel kwamen er zeven katten en drie konijnen bij. Inmiddels heb ik ruim twintig huisdieren rondlopen. Dat het er zo veel zouden worden, was niet de bedoeling. Ze komen iedere keer op mijn pad en ik kan geen nee zeggen. Zodra ik iets hoor over een zielig konijn, verwaarloosde asielkat of twee Spaanse rottweilerpuppy’s die vergiftigd zouden worden, vertel ik mijn vriend dat we weer gezinsuitbreiding krijgen.

Hoe meer zielen, hoe meer vreugd

Toen ik Michael zes jaar geleden leerde kennen,  waarschuwde ik hem meteen voor mijn huisgenoten. Het schrok hem niet af. Verliefd als hij was vond hij alles even leuk aan mij, zelfs mijn dierenverzameling. Gelukkig maar, want met iemand die niet van dieren houdt kan ik geen gesprek voeren, laat staat een relatie hebben. Zelf bracht Michael ook nog eens drie katten mee. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Het was wel lastig dat we destijds allebei nog zes nachten als vrachtwagenchauffeur werkten. Op onze enige vrije dag waren we hokken en manden aan het poetsen.

‘Een kind is compleet anders’

Hoeveel werk het echt was merkte ik pas na de komst van Fay. Ik dacht dat ik een baby er makkelijk bij kon doen. Ik zorgde al mijn hele leven voor dieren, hoe anders zou een kind zijn? Ha, compleet anders. Overdag stond alles in het teken van de baby. Katten knuffelen, honden uitlaten, hokken schoonmaken deed ik ’s nachts. En toen kreeg ik vorig jaar ook nog de twee Spaanse puppy’s erbij die niet meteen zindelijk werden. Sowieso loop ik overdag met elke hond afzonderlijk rondjes, dat is bij elkaar anderhalf uur. En dan ’s avonds als Michael thuis is, maak ik nog een keer een lange  wandeling met elke hond apart.

‘Fay woont in haar eigen kinderboerderij’

Inmiddels heeft Fay een leeftijd waarop we veel samen kunnen doen: honden uitlaten, kippen en konijnen voeren en poesjes knuffelen. Ze woont in een eldorado: haar eigen kinderboerderij. We wonen best groot, maar de ruimtes zijn niet erg praktisch ingedeeld. We hebben een prachtige tuin, het lijkt net een park met perkjes en hofjes, maar dat is niet handig met de honden die binnen de kortste keren het grasveld omploegen. Boven hebben we vier slaapkamers: één voor ons, één voor Fay, één voor Michaels dochter van zeven uit een vorig huwelijk en één voor de acht katten. Ze hebben hun eigen verblijf met mandjes en krabpalen. Ook staat een raam open waardoor ze op het dak van de bijkeuken kunnen springen.

Veel dieren en toch een opgeruimd huis

De konijnen en kippen zitten buiten in een ren en de honden leven in de bijkeuken, keuken en op het terras. Ik laat ze om en om in de huiskamer. Als er bezoek komt, mag Jade binnen blijven. Zij is het rustigst van alle vier. Ze is al wat ouder en legt haar kop of poten niet op schout bij de visite. Mensen denken dat ik in een Pippi Langkous­huis woon met een paard in de woonkamer, overal kattenbakken en haren. Maar ik ben juist heel netjes. Er rennen geen honden door de huiskamer, er mogen geen dieren op de bank en Fays speelgoed is verboden terrein voor alles met vier poten. Je kunt best parttime werken, veel dieren hebben en toch in een opgeruimd, schoon huis leven.”

Fijne webshop

Silvia heeft een eigen webshop, REBEL!, en verkoopt allerlei fijne producten. Van kleurrijke riemen voor je hond tot aan unieke sieraden voor jezelf. Als je iets koopt, steun je nog het goede doel ook: Silvia schenkt haar opbrengt namelijk iedere drie maanden aan een goed doel dat ze zelf uitkiest. Tot en met juli is dit Proefdiervrij.