Birgit Schuurman: ‘Heb ik nu een pilletje op, dan lukt het spelen met Jimi me veel beter’

Illustratie bij: Birgit Schuurman: ‘Heb ik nu een pilletje op, dan lukt het spelen met Jimi me veel beter’ foto: KEE & KEE @ STICKYSTUFF
Kimberley van Heiningen
Kimberley van Heiningen
Leestijd: 4 minuten

Actrice en zangeres Birgit Schuurman (47) is altijd al druk, druk, druk in haar hoofd geweest. Toch kwam de ADHD-diagnose pas toen ze 45 was. Ze is samen met Sander en moeder van Chico (16) en Jimi (3).

Lees verder onder de advertentie

“De chaos in mijn hoofd is er altijd geweest. Ik heb altijd gekke dingetjes gehad – zo kon ik het geluid van mijn ex als hij in bed zijn voeten over elkaar schoof niet verdragen – maar ik vond altijd mijn maniertjes ermee om te gaan. Is het licht te fel, vraag ik slinks of er een dimmer op die mooie lamp zit. De muziek te heftig? ‘Zal ik je eens wat fijne jazz laten horen?’ Mijn vriend zegt weleens dat ik altijd alles naar mijn hand wil zetten, maar eigenlijk regel ik zo de schuiven in mijn hoofd. Staan ze allemaal op tien, dan probeer ik er een paar op twee te krijgen.

Lees verder onder de advertentie

Mijn vriend zegt weleens dat ik altijd alles naar mijn hand wil zetten, maar eigenlijk regel ik zo de schuiven in mijn hoofd

Diagnose

Mijn mailbox is altijd vol door alle reminders die mezelf stuur en ik zet de hele dag timers. Dat heb ik mezelf aangeleerd, want ik moet het hebben van een extern ge heugen. Op al die dingetjes zit nu iets langer dan twee jaar een label: ADHD. Pas toen mijn puberzoon een ADHD-traject inging en we samen de symptomenlijst invulden, ontdekte ik dat ik veel hetzelfde had. Met mijn diagnose deed ik niet veel, tot ik op mijn 46e in de perimenopauze kwam. Veel vrouwen krijgen in die levensfase meer last van ADHD, al wordt dit vaak niet zo herkend. ADHD’ers hebben minder dopamine – wat zorgt voor focus, geheugen en emotiecontrole – en dat tekort wordt bij vrouwen deels opgevangen door oestrogeen. Als die hormonen richting de menopauze afnemen, kom je dubbel in de min te staan. Toen kreeg ik pas écht last van mijn ADHD.

Lees verder onder de advertentie

Medicatie

Dat ik in huis altijd een spoor achterlaat van dertig half afgemaakte klusjes en kastjes open laat staan, vindt mijn vriend soms lastig, maar zelf heb ik daar weinig last van. Van de stemmingswisselingen, die ineens vaker kwamen en heftiger werden, wél. Zo kon ik uit het niets heel boos worden. Toen kon ik er niet meer omheen. Nu ik medicatie slik, Tentin (dexamfetamine) en sinds kort ook hormonen in de vorm van een oestrogeenpleister en progesteronpillen, merk ik een groot verschil. Ik ben rustiger in mijn hoofd, minder snel emotioneel en heb meer focus als ik schrijf, lees of een klusje aan het doen ben.

Lees verder onder de advertentie

Ik merk het ook in het moederschap. Als ik vroeger naast Chico met van die Playmobil-poppetjes lag te spelen, zat ik met mijn hoofd heel ergens anders. Ik was er wel, maar ik was er niet écht. Daar voelde ik me heel slecht over. Waarom lukt het me niet aanwezig te zijn tijdens speelmomenten? Heb ik nu een pilletje op, dan lukt het spelen met Jimi me veel beter. In retrospectief maakt dat me verdrietig, al ben ik nu milder voor mezelf. Ik weet dat ik er niets aan kon doen.

Als ik vroeger naast Chico met van die Playmobil-poppetjes lag te spelen, zat ik met mijn hoofd heel ergens anders

Buiten de hokjes

ADHD brengt me heel veel, dus ik zou het niet niet willen hebben. Ik ben heel creatief, denk altijd buiten de hokjes en dat helpt me enorm in mijn werk. Heb ik een idee, dan bruis ik. Van die momenten moet ik het hebben, want over twee weken vind ik het waarschijnlijk niet meer interessant. Ik ga aan in stress- en noodsituaties. Toen mijn vader blaaskanker had, las ik álles erover. Boeken, websites, links en rechts – ik
wilde weten wat goed voor hem zou zijn. Dan laat ik me ook niet afschepen. Sta ik op het podium, dan geef ik altijd honderd procent. Als vanzelf. Minder gaat gewoon niet, ook als ik eigenlijk ziek ben of me kut voel. Theater is mijn happy place, daar ben ik – ook door de druk en de adrenaline – op m’n best.

Lees verder onder de advertentie

In mijn laatste show vertelde ik ook over de chaos in mijn hoofd. Ik heb zoveel reacties gekregen. Veel vrouwen, soms al in de zeventig, herkenden zich erin, maar hadden die erkenning nooit gehad. Daarom vind ik het zo belangrijk mijn verhaal te doen. Het is misschien geen medicijn, maar samen voel je je minder alleen en kunnen we de chaos omarmen.”

Dit interview met Birgit Schuurman staat in Kek Mama Special 1 – Level up! die vanaf 14 maart in de winkels ligt.

Meest bekeken