Ceyda: ‘Mijn broer geeft zijn kinderen €240 zakgeld per maand’

Soraya Ghane

24 januari, 2025 - 19:00

Leestijd: 5 minuten

Ceyda: “Mijn broer Milas en ik hebben een goede band. We zijn als goede vrienden opgegroeid, maar we discussiëren vaak over van alles. Gezonde discussies noem ik ze. Het gaat vooral over simpele dingen: eten, opvoeding, werk en geldzaken. Zoals hoeveel zakgeld kinderen horen te krijgen.

Verschil in opvoeding

Ik ben negen jaar geleden getrouwd en niet lang daarna kreeg ik een tweeling. Mijn broer Milas had toen al twee kinderen en ik vond het geweldig dat onze kids met elkaar konden spelen en opgroeien. Maar de verschillen in hoe wij onze kinderen opvoeden zijn soms best groot. Zo gaven Milas en zijn vrouw hun kinderen op vierjarige leeftijd al tablets. Als ze huilden, kregen ze direct zo’n ding in hun handen gedrukt. Daar ben ik totaal geen fan van. Ik vind dat kinderen moeten leren om met hun emoties om te gaan en niet dat ze beloond worden met een schermpje als ze haan huilen. Mijn broer vindt dat ‘gewoon makkelijker.’

Lees ook

Columns

Ellen over geroddel: ‘Ik was toch net gescheiden? En was die nieuwe vriend niet heel jong?’

Old fashioned way

Bij mij thuis is het juist: geen tablets, geen telefoons en ze mogen niet de hele dag vastgeplakt zitten aan de tv. In plaats daarvan krijgen ze een puzzel, een boek of gaan ze lekker buiten spelen. Mijn man en ik zitten gelukkig op één lijn hierover. We willen niet dat onze kinderen techverslaafd worden. Ik merk ook echt verschil: mijn kinderen zijn vrolijker en slapen beter. Als ik dan zie hoe hangerig mijn neefje en nichtje soms zijn na een hele dag tablets en telefoons… nee, dat is niks voor mij.

Vakantie met een nanny

Mijn schoonzus en ik verschillen ook erg van mening. Zij komt uit een rijk gezin en is gewend om kinderen flink te verwennen. Dat zie je overal in terug. Zo zijn we ooit samen met onze gezinnen naar Turkije op vakantie geweest. Terwijl ik met mijn man en kinderen genoot van tijd samen, had zij een nanny ingehuurd. Zodat zij en Milas lekker samen konden ontspannen en cadeaus voor ze konden kopen. Ik dacht: maar je bent toch met je kinderen op vakantie? Waarom neem je ze mee als je er toch geen tijd mee doorbrengt? Op een avond wilden mijn man en ik een avondje samen uit, dus ik vroeg aan Milas of ik onze tweeling bij hen kon laten. Maar nee, zij gingen ook uit. Toen vroeg ik of de nanny misschien kon oppassen, aangezien ze er toch was. Dat ging ook niet, want die kon maximaal drie kinderen aan en met onze tweeling erbij waren het er vijf. Wij namen toen onze kinderen maar mee en gingen eerder terug naar het hotel.

Mis niks van Kek

Volg ons kanaal en lees als eerste nieuwe verhalen en columns

Zakgeld

Nu mijn kids negen jaar zijn, vonden mijn man en ik het tijd om met zakgeld te beginnen. We besloten €10 per maand, per kind te geven. Dat vonden we best een prima bedrag. Ze sparen netjes en leren wat dingen over geld. Maar ze kwamen laatst thuis met een verbaasd gezicht. Ze vertelden mij dat de kids van mijn broer zakgeld krijgen van €240 per maand. €240 per maand?! Ik lachte hardop en dacht dat het een grap was. Maar het was serieus. Toen ik het aan Milas vroeg, bleek het gewoon te kloppen. Ik wist niet wat ik hoorde. Hoe leer je kinderen met geld omgaan als je ze zo’n enorm bedrag geeft? Ik zei tegen hem: ‘Milas, dit is niet normaal. Zo maak je ze rijkeluiskinderen.’ Nou, die opmerking viel niet in goede aarde. Hij vond dat ik me met mijn eigen zaken moest bemoeien.

Jaloezie

Het lastige is nu wel dat mijn kinderen steeds meer dingen beginnen te vragen. Ze horen hun neefje en nichtje praten over wat ze allemaal kopen en worden jaloers. Mijn man en ik willen dat niet. We willen onze kinderen leren dat geld niet vanzelf komt en dat ze moeten sparen. Het is echt een uitdaging, want ze zien om zich heen een compleet andere manier van leven. Toch proberen we vast te houden aan hoe wij dingen doen. Uiteindelijk gaat het erom dat ze leren wat écht belangrijk is. Ik heb geen zin in discussies die onze familieband kapotmaken, maar soms vraag ik me wel af hoe Milas en ik uit hetzelfde gezin kunnen komen.

Zo anders als wij zijn, blijft het toch mijn broer. En ach, misschien leren onze kids er juist van hoe verschillend mensen kunnen zijn. En dat is ook oke.”

Abonneer met cadeau of korting

Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!

Ga voor me-time