Lieve (31) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden in Rogier, met wie ze een latrelatie heeft. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
Lees verder onder de advertentie
Ooit, lang geleden, voordat ik überhaupt wist dat kinderen hebben niet alleen maar leuk is, zwoor ik om nooit, maar dan ook nooit in een joggingpak, zonder make-up en een knot op mijn hoofd naar school te gaan. Maar vandaag sla ik over, ik pas.
Lees verder onder de advertentie
Bij het wakker worden voel ik het al. Dit wordt niks vandaag. Ik ben hartstikke ziek. Met een nat kussen van mijn openhangende mond en een neus vol snot wil ik het liefst blijven liggen, maar de plicht roept. Jan moet naar school. Met pijn en moeite kruip ik naar zijn slaapkamer en kleed hem aan. Smeer zijn brood. Kleed ook Dries aan. Krab de ruiten. En sleep mezelf, en de kinderen, richting de auto.
Hoe doen ze dat toch?
Onderweg vraag ik me af hoe al die andere moeders dit toch doen? Als mama ziek is moet er gewoon worden doorgegaan, of kunnen zij rekenen op hun partner? Gaan zij lekker in bed liggen, wetende dat er vanavond wel een maaltijd op tafel zal staan, de afwasmachine is uitgeruimd en de kinderen naar school zijn geweest?
Lees verder onder de advertentie
Om heel eerlijk te zijn, behoren deze momenten tot de meest lastige na mijn scheiding. Omdat de kinderen bij mij wonen en slechts eens in de twee weken op zaterdag en zondag bij mijn ex zijn, ben ik verantwoordelijk voor al die normale dagen waarop alles door moet gaan. Ik kan moeilijk zeggen tegen Jan dat hij vandaag niet naar school mag omdat mama ziek is. En daarbij ben ik blij dat één van mijn twee handenbindertjes onder de pannen is de aankomende 5,5 uur.
Huilen
Wat nog erger is, zijn die nachten waarin je jezelf staande houdt op paracetamol en ibuprofen en de behoefte aan een nacht slaap niet groter kan zijn, maar je kind daar heel anders over denkt en de hele nacht huilt. En jij huilt dan gewoon mee. Stilletjes zodat je andere kind, dat wel ligt te slapen, niet wakker wordt. Op die momenten mis ik mijn ex. Niet een klein beetje, maar enorm. Want kozen wij er ooit niet voor om samen voor elkaar en deze kinderen te zorgen? In voor- en tegenspoed, in ziekte en gezondheid?
Lees verder onder de advertentie
Dat kan maar één ding betekenen
Als ik bij school aankom, verberg ik mijn joggingpak onder mijn lange gewatteerde jas en gewapend met een pak zakdoeken geef ik de invaljuf een hand en excuseer me voor mijn looks van vandaag. Ik geef Jan een dikke zoen en op de weg terug naar de auto tel ik het aantal vrouwen. Ongeveer negentig procent van de kinderen wordt weggebracht door hun moeder. Dat kan maar één ding betekenen: de vaders zullen wel ziek zijn…
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Volkszanger Mart Hoogkamer zingt tegenwoordig niet alleen hits op het podium, maar ook slaapliedjes tot in de late (of vroege) uurtjes. Op 22 januari zijn hij en zijn vriendin Jennifer namelijk trotse ouders geworden van dochter Logan Nová Hoogkamer en dat maakt de zanger dolgelukkig.