Een inbakerdoek was voor de onrustig slapende zoon van Malu een gouden oplossing, maar nu hij langzaam doorkrijgt hoe hij op z’n buik kan draaien, moet er worden afgebouwd.
En daar ziet Malu als een berg tegenop…
‘Vandaag gaan we het écht proberen’, roepen vriend en al ik-weet-niet-hoeveel avonden tegen elkaar. Maar steeds als Mack bezig is aan z’n laatste flesje, durven we het toch niet aan. Niet dat er bloedspoed achter zit – Mack ligt in een Sleepyhead dus ruimte om te draaien heeft-ie niet, maar dat kind groeit als kool en er kómt een dag dat hij niet meer in zijn nestje past. En ja, dan is het einde verhaal met die inbakerdoek. Ik moet er immers niet aan denken dat hij ’s nachts op z’n buikje draait en vervolgens niet meer terug kan.
Al weken zoek ik daarom via internet naar verschillende manieren van afbouwen: eerst alleen tijdens de middagslaapjes los, dan één arm, dan twee of gewoon van de ene op andere nacht in een slaapzak. Zelf ben ik wel van die cold turkey-variant: geen gedoe met ritsjes en armpjes die op de een of andere manier afgekneld worden, gewoon gaan met die banaan.
Lees ook
Opvoedkundige: zo laat je je kind in z’n eigen bed slapen >
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want hoe egoïstisch het ook klinkt: geen inbakerdoek betekent voor ons geen nachtrust. En dat komt op dit moment niet (lees: vrijwel nooit) goed uit. Want óf we hebben een drukke week voor de boeg, óf Mack is verkouden, óf een van ons is ziek… Nou ja, ga zo maar door.
Maar wat moet, dat moet, dus sinds een paar dagen hebben we besloten dat Mack vanaf morgen echt zonder doek gaat slapen. Ik probeer mezelf en vriend wat moed in te spreken (‘Wie weet vindt hij z’n duim en hoeven we niet meer om de haverklap die speen erin te duwen’ (?)), maar ik ben bang dat dit te mooi is om waar te zijn. Ach ja, wie weet…
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels zes maanden oud.
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.
