Thuis of in het ziekenhuis bevallen: Kek Mama’s Malu hoefde er niet lang over na te denken. Want al die rompslomp in haar huis? Nee, dank je.
Lees verder onder de advertentie
Van de oude stempel
Mijn moeder is van de oude stempel: zolang het mogelijk is, lekker thuis bevallen. ‘Why not?’, zegt ze dan. ‘Vrouwen in Afrika zetten geregeld in hun eentje onder een boom een kind op de wereld. En daarbij is niets fijner dan je eigen spullen bij de hand te hebben.’ Allemaal leuk en aardig, maar ik moet er gewoon niet aan denken. Misschien ligt het aan m’n hormonen, maar ik zie helse scenario’s voor me.
Lees verder onder de advertentie
‘De buurtapp stond roodgloeiend’
Stel: ik krijg weeën, bel de verloskundige dat ze kan komen en de liften in ons complex begeven het? Drama als je net als ik op de veertiende woont. Of dat je al puffend de buurman tegenkomt in de lift wanneer je door complicaties alsnog naar het ziekenhuis moet. En dat dat ding dan óók nog drie keer stopt op tussengelegen verdiepingen. Of dat je buurvrouw naderhand zegt: ‘Dat was een pittige bevalling, niet? Het halve pand heeft je gehoord, de buurtapp stond roodgloeiend…’ Nee hoor, gooi mij maar op een ziekenhuisbed – scheelt me ook weer wat wasjes na afloop.
Natuurlijk is het bij iedere vrouw verschillend, maar mij geeft het een veilig gevoel. Mocht het misgaan, hebben artsen alles bij de hand. Ons kind kan goed worden gecheckt én ik heb niet gelijk het idee dat mijn vriend en ik als kersverse ouders aan ons lot worden overgelaten. Zo van ‘hup, hier hebben jullie je kind, wij gaan weer!’
Lees verder onder de advertentie
‘Net een hotel’
Daarbij mag ik in het ziekenhuis (zonder medische indicatie) in een enorme suite met enorm bad te bevallen. Er is een mogelijkheid voor pijnbestrijding, mijn vriend mag blijven slapen en moeder en kind worden na de bevalling geen seconde van elkaar gescheiden. Je ontbijtje wordt klaargemaakt, bed verschoond… Net een hotel. Nouja, soort van, dan.
Lees verder onder de advertentie
Twijfel jij nog om thuis of in het ziekenhuis te bevallen? Dan is het goed om met onderstaande punten rekening te houden (al verschilt het natuurlijk altijd per persoon):
Voordelen van een thuisbevalling
Je hebt je eigen spullen / ligt in je eigen bed
Je kunt gevoelsmatig helemaal jezelf zijn
Dingen als douchen, eten en naar het toilet gaan heb je allemaal zelf in de hand
Nadelen van een thuisbevalling
Als de bevalling niet lekker loopt, moet je alsnog naar het ziekenhuis
Geen mogelijkheden voor pijnbestrijding
Kan alleen als je geen medische indicatie hebt
Je moet je bed op verhogers zetten, voldoende ruimte aan de zijkanten creëren en het kraampakket bij de hand hebben
Voordelen van een ziekenhuisbevalling
Je wordt omringd door zorgverleners
Een gynaecoloog en diverse apparatuur zijn vaak binnen handbereik. Misschien voel je je daardoor geruster en meer ontspannen
Er is een mogelijkheid voor pijnbestrijding
Je hebt geen rompslomp thuis
Nadelen van een ziekenhuisbevallig
Wordt alleen vergoed als je een medische indicatie hebt (anders betaal je € 341. Of je kunt je er extra voor laten verzekeren.)
Er zijn veel mensen die je niet kent, zoals verpleegkundigen, artsen in opleiding, gynaecologen, voedingsassistenten, et cetera
De sfeer in een ziekenhuis is anders dan thuis
Verpleegkundigen wisselen misschien van dienst tijdens jouw bevalling. Je hebt dus verschillende mensen aan je bed
Douche en toilet zijn niet altijd direct aan je kamer gekoppeld, soms moet je een gang over
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.