Bron: Pexels
Een zwangerschap is een blijde gebeurtenis, toch betekent dat niet dat je altijd alleen maar leuke en positieve reacties krijgt. Daar kan Elise (34) over meepraten.
“Ik was 25 en werkte bij een klein bedrijfje in de mediabranche. Er werkten in totaal maar zo’n tien mensen, dus het voelde bijna als familie. Van de stagiaire tot de directeur, iedereen lunchte met elkaar en we maakten grapjes bij het koffiezetapparaat.
Hoewel de sfeer dus heel informeel was, hield de eigenaar van het bedrijf wel van ‘de baas spelen’. Het was een man met een groot ego, joviaal, amicaal en een echte salestijger. Klanten liepen met hem weg, maar binnen het bedrijf was niet iedereen even blij met hem. Hij bedacht graag ideeën die wij dan konden uitvoeren, maakte grapjes die soms nét een beetje over de grens gingen en kon behoorlijk uit zijn plaat gaan als er iets mis ging. Hij ging vaak van beste vriendjes het ene moment tot ‘luister naar wat ik zeg’ het andere moment, binnen een uur tijd.
Het was mijn eerste echte baan, dus veel vergelijkingsmateriaal had ik niet en omdat alle andere werknemers ook zijn grillige karakter accepteerden, deed ik dat ook.
Nu, bijna tien jaar later, zie ik in dat de verhoudingen en de werksfeer verre van positief waren, maar op dat moment zag ik dat niet zo in. Toch voelde ik me ook nooit écht op mijn gemak. Dus toen ik op een gegeven moment ontdekte dat ik in verwachting was, dacht ik ook direct: shit, hoe moet ik dat op mijn werk vertellen.
‘Het was mijn eerste echte baan, dus veel vergelijkingsmateriaal had ik niet.’
Diep van binnen had ik dus al wel het vermoeden dat mijn baas niet per se heel blij zou zijn met mijn zwangerschap. Onder het mom van de 12-wekengrens, bleef ik het gesprek dan ook uitstellen. Tot ik echt die 12 weken bereikte en niet anders kon dan hem inlichten.
Met lood in mijn schoenen en een steen op mijn maag klopte ik aan op zijn deur. Hij was gelukkig in een goed humeur, zag ik al snel en ik besloot daarom maar meteen met de deur in huis te vallen. Hij bleef even stil en zei toen: ‘Jeetje, heb je weleens van condooms gehoord?’
Stomverbaasd om deze reactie staarde ik hem aan, zonder dat er ook maar een zinnig antwoord in me op kwam. Daarna stond hij wel op om me te feliciteren, al was het duidelijk niet van harte. Tijdens mijn zwangerschap en na mijn bevalling maakte hij nog vaak duidelijk dat hij hoopte dat ik niet snel weer in verwachting zou zijn. Gelukkig voor hem gebeurde dat pas toen ik al een andere baan had, maar zijn eerste reactie zal ik nooit vergeten.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een kinderwens hebben is een verlangen dat diep van binnen kan branden. Maar wat als jouw wens zó groot is, dat je een grens overschrijdt? Anna (28) deelt haar verhaal over een beslissing die haar leven voorgoed veranderde – en waar ze nog steeds mee worstelt.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
We hoeven het jullie niet te vertellen, maar het leven met kinderen is duur. En het wordt alleen nog maar duurder, want de vaste lasten gaan ook in 2025 weer flink omhoog.
Of je nu uit een warm nest komt of niet, je neemt altijd wel iets mee uit z’n jeugd waar je later mee worstelt. Wil je dat soort patronen doorbreken, misschien omdat je nu zelf een gezin hebt, dan is een familieopstelling geen slecht idee.
Als je de vieze was in de droger doet of tandpasta op je gezicht smeert, betekent dat niet dat je langzaam gek aan het worden bent. Het betekent dat je honderdduizend ballen tegelijk in de lucht houdt. Mag het dan alsjeblieft een keertje misgaan, ja?
Bella en Martin zijn hartstikke verliefd, maar toch komt seksen er nauwelijks van. Is het niet de baby die huilt, dan is het wel een ander kind dat het vuurtje weer weet te doven.
