Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
Dat ging ff mis: ‘We dachten dat onze dochter een elastiekje had ingeslikt’
Beeld: iStock
Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Lees verder onder de advertentie
Sarah (30), is samen met Christopher (32) en moeder van Lars (7) en Leonie (5):
“Het was een prachtige lentedag en we maakten een uitstapje naar een grote buitenspeeltuin. We liepen lekker door het park, Lars had de hand vast van Christopher en ik duwde Leonie van toen twee in de buggy. Ineens begon Leonie hard te hoesten en te huilen. Ik vermoedde dat er een insect in haar keel was gevlogen en zocht in haar mond, maar zag niks. Wel merkte ik dat Leonie nog maar één staartje in had, in plaats van twee. Er miste een felroze donzen elastiekje en dat vond ik verdacht. Ik zag direct het doemscenario voor me van een ingeslikt elastiekje, met alle gevolgen van dien. Geschrokken pakten Christopher en ik onze spullen in en reden naar de eerste hulp van het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Leonie bleef al die tijd benauwd ademen.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook – Vergiftiging bij kinderen: alles over de symptomen én behandeling >
Elastiekje ingeslikt
Aangekomen op de spoedafdeling namen ze ons verhaal meteen serieus. We moesten even op de dienstdoende arts wachten in een aparte onderzoekskamer. In de tussentijd besloot ik Leonie te verschonen, omdat ze had geplast. Terwijl ik een luier uit de tas pakte, zag ik daar tot mijn schrik iets rozig donzigs zitten: het missende elastiekje! Waarschijnlijk had ze die er zelf in weten te stoppen. Christopher en ik moesten hard lachen, zowel van opluchting als om deze stommiteit. Tegelijkertijd schaamden we ons dood voor alle commotie. We durfden de waarheid niet tegen de verpleging zeggen en verzonnen snel een smoes. We zeiden dat ze plotseling hevig begon te hoesten, dat ze wat had gebraakt en het elastiekje uiteindelijk tussen het braaksel zat in de zakdoek van mijn man.
“We verzonnen snel een smoes, dit was te gênant”
Lees verder onder de advertentie
Misschien niet netjes van ons, maar we vonden het te gênant dat we voor niets allemaal paniek hadden veroorzaakt. Zoiets is me daarna ook nooit meer overkomen. Sindsdien probeer ik altijd eerst mijn hoofd koel te houden voordat ik om hulp ga gillen.” Dit artikel staat in Kek Mama 06-2022. Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
