Caila Smith kreeg haar eerste kind op haar negentiende. Ze wordt vaak aangezien als een onervaren en onvolwassen moeder en daar is ze helemaal klaar mee.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik weiger mezelf te bestempelen als iemand die onbekwaam is’, schrijft Caila op haar blog.
Lees verder onder de advertentie
Hannah Montana
Caila is van de generatie die opgroeide met Hannah Montana en tien jaar geleden begon met de middelbare school. ‘Als oudere moeders horen hoe oud ik was toen ik voor het eerst beviel – negentien – word ik vreemd aangekeken.’ Volgens sommigen zou je pas aan kinderen moeten beginnen als je alles uit het leven hebt gehaald. ‘Maar dat beste leven, leef ik nu’, zegt Caila. ‘Ik heb helemaal niet het idee dat ik dingen mis omdat ik jong moeder ben geworden. Integendeel.’
Door haar leeftijd heeft Caila het gevoel dat ze zich als moeder extra moet bewijzen. Veel vrouwen denken dat ze minder volwassen is in de opvoeding. ‘Dat is onterecht. Ik heb vier kinderen en ben nu 24 jaar. Maakt mijn leeftijd mij op dit moment een minder goede moeder? Nee. Leeftijd zegt niets over hoe je bent als ouder, we leren allemaal gaandeweg. Van alle andere moeders veranderde hun leven in één ogenblik toen ze een kind kregen – zo ook het mijne. En ja, over sommige aspecten van het leven heb ik nog veel te leren. Maar hoe mooi is het dat ik dat samen met mijn kinderen kan doen?’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.