Zelf hebben ze hun littekens volledig geaccepteerd, maar sinds ze kinderen hebben is het soms een issue. Want wat als vriendjes ervan schrikken?
Marjorie Holtus (38) is getrouwd met Maarten (43) en moeder van Roosmarijn (7), Sebastiaan (6) en Benjamin (3)
“Mensen reageren heel verschillend als ze me zien. Sommigen slaan hun ogen neer, anderen stoten elkaar aan en beginnen te fluisteren. Ik ben
er inmiddels wel aan gewend. Ergens snap ik het ook, het is een primaire reactie – zelf kijk ik ook weleens op als ik iemand met een handicap of in een rolstoel zie. Toch raken die reacties me als ik minder goed in mijn vel zit – als ik ’s ochtends bijvoorbeeld haast heb en ik mijn make-up snel op moet doen, of mijn haar nog nat is van het douchen als ik de deur uit ga.
Als tienjarige speelde ik met twee vriendjes in een papiercontainer. Eén vriendje had een aansteker bij zich en voor we het wisten stond de container in lichterlaaie. Mijn vriendjes konden op tijd wegrennen, maar ik werd omringd door vuur. Ik had brandwonden op mijn gezicht, buik, benen en op delen van mijn armen en handen. Uiteindelijk heb ik vier maanden in het ziekenhuis gelegen en ben ik 42 keer geopereerd.
Mijn man leerde ik kennen toen we allebei als begeleider meegingen op brandwondenkamp; binnen de kortste keren waren we hartstikke verliefd. Gek genoeg waren mijn littekens voor hem best confronterend. Hij had nog niet zolang daarvoor zelf brandwonden opgelopen aan zijn onderbenen en wilde het liefst niet elke dag iemand zien met littekens zoals die van mij. Na veel gesprekken met mij en vrienden realiseerde hij zich dat die littekens niet belangrijk zijn: hij viel echt op mijn innerlijk.
Lees ook
Rachel ‘De Huismuts’ Siwaletti over het moederschap, de liefde en vloggen >
Mijn kinderen vinden het normaal dat ik littekens heb, ze zijn er niet zo mee bezig. Al merk ik dat Sebastiaan het steeds interessanter vindt om erover te praten: als klasgenoten me vragen wat er met mijn gezicht is, springt hij ertussen om het zelf te vertellen. Dat ik sinds kort vlog over mijn leven met brandwonden, vinden mijn kinderen helemaal te gek: ze hebben maar mooi een vloggende moeder.
Ik heb mijn littekens volledig geaccepteerd, maar draag bijna nooit korte broeken. Als mensen ook nog eens naar mijn benen gaan staren, voel ik me net een attractie. Maar afgelopen zomer was zo warm dat ik zelfs naar het schoolplein een korte broek droeg. De reacties vielen mee, mensen vonden het alleen maar stoer. Bijkomend voordeel: mijn melkflessen werden eindelijk weer eens bruin.”
Een kwart van de patiënten in de drie Nederlandse brandwondencentra is jonger dan vijf jaar. In ruim 90% procent van de ongevallen bij jonge kinderen is de oorzaak hete thee of koffie. De Nederlandse Brandwonden Stichting is daarom een voorlichtingscampagne gestart, waarbij ouders preventie- en eerste hulp tips kunnen ontvangen, afgestemd op de leeftijd van hun kind in de vorm van mailalerts en een gratis boekje vol tips. Kijk op www.brandwondenstichting.nl/boekje om dit aan te vragen of voor meer informatie.
De hele portrettenserie staat in Kek Mama 13-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]
