Het moederschap gaat niet alleen maar over rozen, weet ook blogger Rochaun Meadows-Fernandez. Op haar blog schrijft ze daarom graag van zich af. ‘Het moederschap is loodzwaar.’
Lees verder onder de advertentie
‘Geen hulp’
Ze vertelt hoe een doorsnee dag met een baby en peuter van 3 eruit ziet. ‘Vandaag gooide mijn zoon mijn gloednieuwe pot met vitaminen in het bad nadat we uren ruzie hadden gemaakt over potjestraining – en hij mij voor van alles uitmaakte. Mijn jongste slaapt veel, maar áls ze wakker is schreeuwt ze de boel bij elkaar. En dan moet ik maar raden wat er aan de hand is om haar stil te krijgen.’ Hulp van haar man heeft Rochaun niet: hij werkt, gaat vroeg de deur uit en komt pas laat thuis. ‘En precies als hij binnenkomt, zijn de kinderen kalm.’
Soms zijn er dagen dat de blogger het liefst zou weglopen, want het gevoel dat haar kinderen altijd op één staan, breekt haar op. ‘Ik geef al mijn energie aan anderen en er is niemand die mijn glas bijvult. Mijn eigen behoeften zijn net zo belangrijk. Voor de een is dat een manicure, voor de ander een avondstudie of een lange avondwandeling in het park.’ Wat het ook is; moeders moeten een iets vinden om zichzelf te helpen herinneren dat zij er ook toe doen, vindt Rochaun.
Lees verder onder de advertentie
‘Er moet een manier zijn’
Daarom heeft ze besloten ook zichzelf af en toe op de eerste plek te zetten. ‘Want er moet een manier zijn om de juiste balans te creëren. En ik ben niet van plan om die pas over achttien jaar te vinden…’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.