Katie Palumbo’s dochter (7) is extreem allergisch voor noten en pinda’s: als ze er ook maar een kruimeltje van binnenkrijgt, kan dit haar leven kosten. En dat zorgt vooral tijdens bezoekjes aan vrienden voor lastige situaties.
‘Ambulanceritjes, gebroken nachten in ziekenhuizen, infusen en zuurstofslangen: ze heeft het allemaal al een keer meegemaakt’, schrijft de blogger op Scary Mommy.
Katie merkt dat veel mensen in haar omgeving niet beseffen hoe gevaarlijk de allergie voor haar dochter is. Zo ziet ze tijdens etentjes met vrienden regelmatig de pindaschaaltjes naast andere snacks staan. ‘Gasten dompelen hun handen zonder er bij na te denken in alle kommen, waardoor onze dochter vaak alleen mag eten van zelf meegenomen snackjes’, aldus Katie. ‘Vervolgens moet ik nauwlettend in de gaten houden of de pindahandjes van een ander kind niet op de een of andere manier op háár gezicht terechtkomen.’ De blogger en haar man vragen bezoek daarom altijd eerst hun handen te wassen, voordat ze hun dochter een knuffel geven.
Lees ook
Alles wat je wilt weten over een pinda-allergie bij kinderen >
Vaak genoeg voelt Katie zich schuldig tegenover haar vrienden, helemaal als er tijdens een bezoekje voor ze is gekookt. ‘Dan roepen ze dat ze een noten- en pindavrije maaltijd voor onze dochter hebben gemaakt, maar serveren ze de rest van de gasten vervolgens wel pindasaus. Hoe weet ik zeker dat er in de keuken geen sprake is geweest van kruisbesmetting? Of dat er niet ook maar een beetje saus op mijn dochters bord zit? Hoe lief ik het ook vind dat ze ons uitnodigen: hadden ze pinda’s niet voor één keer kunnen overslaan?’
Katie vervolgt: ‘Misschien zijn niet alle ‘allergiemoeders’ zo veeleisend en beschermend als ik, maar het is belangrijk om mensen in ons leven te hebben die net dat stapje extra voor onze dochter te doen. Want alleen dan zijn we in staat om te genieten en écht te ontspannen.’
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
