Na drie maanden thuiszitten vond Stephanie het fijn om haar zoon (3) weer naar de opvang te kunnen brengen. Al had ze niet verwacht dat het haar ritje door de corona-drive zou kosten.
Waar ik maanden geleden nog vlekken kreeg toen de opvang voor langere tijd dicht moest (‘hoe kan ik in hemelsnaam werken als er non-stop een actieve peuter om me heen stuitert?!’) vond ik het lastig om Julius na de lockdown weer naar de crèche te brengen. Want hoe pittig dat thuisblijven soms ook was, die extra tijd met het gezin voelde als een enorm cadeau.
Op een hysterische huilserenade tijdens het wegbrengen na, verliep die eerste dag heel goed. Hij kreeg geen genoeg van alle kinderen, deed fanatiek mee met alle spelletjes en was lief voor de leidsters. En ik? Ik kon na maanden in alle rust mijn werk doen. ‘Eindelijk weer terug naar normaal’, hoor ik mezelf nog denken.
Lees ook
Me-time creëren in quarantainetijd? Mariëtte deelt de beste tips >
Helaas liet dat ‘normaal’ nog even op zich wachten, want nog geen twee dagen na Julius’ eerste opvangdag werd hij snotverkouden wakker en diezelfde avond was het ook bij mij en m’n man raak. We hoestten, waren verkouden en hadden verhoging. En ondanks dat we bijna zeker wisten dat het zoals wel vaker een simpel virusje was, betekende het in deze tijd maar één ding: door de corona-drive.
Dat Julius niet getest hoefde te worden (ze wilden eerst onze uitslagen afwachten omdat zo’n staafje door je neus allesbehalve prettig is voor een peuter) was een enorme opluchting, maar toegegeven: ook ik was als de dood nadat ik al die akelige filmpjes op social media had gezien.
Gelukkig viel het reuze mee. Oké, het is even vervelend zo’n ding in je neus, maar het deed geen seconde pijn. Twee minuten later reden we de drive weer uit en na een week in quarantaine hoorden we gelukkig wat we zelf ook al dachten: geen corona.
Achteraf stelt zo’n testje natuurlijk weinig voor, maar toch sla ik sindsdien liters groentesappen en ander gezond spul in. Want hoe prima dat staafje in m’n neus ook te doen was, ik rij de drive toch liever uit met een hamburger.
Meer Kek Mama lezen? Volg ons op Facebook >
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Nog één mep en ik vertrek, dacht Yvonne (39) steeds. Toen vier jaar later – vele klappen en vernederingen verder – haar man Ivar ook een tik gaf aan dochter Milou (nu 5), had ze eindelijk de moed hem te verlaten.
Een babyshower staat meestal in het teken van schattige cadeautjes en lieve speeches. Maar niet altijd.
