Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Kim (34) woont samen met Philip (36) en is moeder van Elin (3).
“Twee jaar voordat ik zwanger raakte van Elin had ik baarmoederklachten. Het uitstrijkje dat volgde bleek niet goed: pap 3b. Ook de daarop volgende biopten toonden sterk afwijkende cellen aan: cin 3. Een lisexsisie, waarbij ze een stukje van je baarmoedermond ‘afschillen’, volgde. Daarna was alles goed, zwanger worden mocht. Maar toen Elin anderhalf was, begonnen de klachten opnieuw.
Het nieuwe uitstrijkje bleek hpv-positief, blijkbaar kreeg ik het virus niet verslagen. En opnieuw trof de gynaecoloog onrustige cellen aan. Eerst pap 2, een halfjaar later opnieuw 3b. Wéér kreeg ik een lisexcisie, en de waarschuwing dat dit bij een nieuwe zwangerschap voor problemen kon zorgen. Eventueel zouden ze mijn baarmoedermond moeten dichtbinden, om vroeggeboorte te voorkomen. Maar bovenal was het ’t best als ik eerst weer een goede uitslag zou krijgen.
Lees ook – Anna liet haar baarmoederslijmvlies verwijderen: ‘Die eindeloze bloedingen moesten stoppen, nu’ >
Die goede uitslag is tot op heden niet gekomen. Sinds de tweede ingreep blijven de cellen in mijn baarmoederhals onrustig. De gynaecoloog raadt een nieuwe zwangerschap op korte termijn daarom af. Uitstrijkjes tijdens een zwangerschap zijn mogelijk, en behandelingen kunnen indien nodig plaatsvinden na de bevalling, maar ideaal is anders.
Mijn kinderwens is ondertussen niet meer te stuiten. Mijn gevoel zegt: bekijk het maar, ik neem het risico. Mijn hoofd weet dat dat onverstandig is. Moet ik de sprong toch wagen?”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.