Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Ze bereidde zich voor op het ergste, dankzij de waarschuwingen uit haar omgeving, maar uiteindelijk vond blogger Conz Preti de peuterpuberteit juist alles meevallen.
‘Toen de babyfase voorbij was, vertelde iedereen me dat de moeilijkste tijd voor me lag’, zegt Conz. ‘Een peuter handelen zou veel complexer en moeilijker zijn dan zorgen voor een pasgeboren baby.’
Conz vond dat nogal overweldigend om te horen. ‘Ik genoot van het moederschap, maar iedereen bleef me eraan herinneren dat al die mooie momenten binnen de kortste keren zouden verdwijnen. En ja, als onervaren moeder geloofde ik dat.’
Maar inmiddels weet ze wel beter: de peutertijd is helemaal niet zo verschrikkelijk. ‘Zo ben ik erachter gekomen dat een peuter helemaal niet iedere dag een driftbui heeft. En dat hij zo’n woede-uitbarsting ook niet expres doet. Mijn kind leert van alles, iedere dag, en moet ook leren omgaan met de emoties die daarbij komen kijken.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Ook dat ‘nee’ zeggen voldoende zou moeten zijn, wat haar door anderen verteld was, klopt niet. Conz: ‘Je kind heeft veel meer nodig dan alleen: ‘Dat mag niet.’ Als ik mijn peuter zeg dat hij niet op de bank mag klimmen, begrijpt hij niet waarom dat niet mag. Als ik hem uitleg dat hij dan kan vallen en zich kan bezeren, verwekt hij de informatie veel beter.’
‘Het is een fase, reken op een jaar’: ook dat kreeg Conz vaak te horen van vriendinnen. ‘Niet waar’, zegt ze nu. ‘Zoals een baby zich op zijn eigen tempo ontwikkelt, geldt dat ook voor een peuter. Als hij wat opstandig is, wil dat niet zeggen dat dat op de leeftijd van 3 jaar voorbij is.’
Als ze nu terugkijkt op de peuterfase, vond ze het eigenlijk een heel leuke tijd. ‘Vooral omdat ik de onrealistische verwachtingen van wat mijn kind zou moeten doen, losliet. In plaats daarvan genoot ik gewoon van wat hij deed. Ik vond het geweldig om te ontdekken wie hij werkelijk is, wat hij leuk vindt, zijn brein en wereld te zien groeien.’
Het laatste wat Conz nu dus doet, is andere jonge moeders waarschuwen voor de peuterfase. ‘Door het te bestempelen als een vreselijke leeftijd, krimpt iedere ouder bang ineen. Maar dat is dus echt helemaal nergens voor nodig.’
Lees ook
Peuterpuberteit: dit is het en dit kun je eraan doen >