Beeld: Paulien van Beusekom
Patrick van Rhijn (53) is schrijver van romans, freelance tv-redacteur en columnist. Zijn bestseller Weg van Lila (meer dan 30.000 exemplaren verkocht) is voor het eerst verkrijgbaar als e-boek en dat vieren we de komende weken met steeds een nieuw voorproefje uit zijn boek. Dit is deel III. Deel I en II vind je hier.
‘Weet je wat jij moet doen om je relatie te redden?’ Nancy had me indringend aangekeken vanachter haar broodje kroket. ‘Een verwendagje.’ Niet eens een gek idee. Alleen hoe je dat bekostigt met minus 2400 euro op je bankrekening aan het begin van de maand en een stapeltje onbetaalde rekeningen in aantocht, zei ze er niet bij.
‘Wat zou jij doen?’ vraag ik aan mijn maatje Siep.
‘Wie niet rijk is, moet slim zijn. De mooiste verwendag kost niks, man. Mikki mist aandacht van jou, zegt ze toch? Nou, laat haar dan niet door iemand anders masseren – doe het zelf! Geef haar gewoon je lekkerste massage ooit. Heel simpel. Je stopt gewoon alle liefde erin die je hebt.’
‘Geef haar gewoon je lekkerste massage ooit. Heel simpel. Je stopt gewoon alle liefde erin die je hebt‘
Bij het Kruidvat haal ik een flesje massageolie van 3 euro 95 en twee zakken theelichtjes van honderd stuks per zak. Renée, zelf moeder en collega, woont zowat om de hoek en wil graag oppassen. De rest van de dag neem ik vrij. Bij de IKEA in Zuid sla ik wat Zweedse balletjes in voor het diner, en ik bel Mikki vanuit de auto dat ik een verrassing heb en dat ze daarom Lila maar beter meteen naar de oppas kan brengen.
‘Pik ik je daar over twintig minuten op.’ Vliegensvlug rij ik naar huis, steek tweehonderd kaarsjes aan, verspreid ze door de verdonkerde slaapkamer en de aangrenzende gang, zet Mikki’s favoriete indianencd op repeat, leg wierook klaar om bij binnenkomst meteen aan te steken. Twee glazen witte wijn op de nachtkastjes, flesje massageolie ernaast. Voor innerlijke vrede en sereniteit, staat er op het etiket. Klinkt goed. In de deuropening draai ik me om en kijk nog één keer naar de verlichte ruimte. Dan haal ik de tien theelichtjes die ik brandend op het bed heb gezet, er maar weer vanaf. Misschien toch te gevaarlijk. Shit, zo is het effect wel een stuk minder. Snel zet ik de lichtjes weer terug op de sprei, en ik check vliegensvlug of er geen brandgevaar is. Kort wegblijven dan maar. Ik trek de deur met een klap achter me dicht en ren naar de auto.
‘Oewww, een verwendagje. Ik wou dat ik dat eens kreeg,’ glundert de oppas als ze haar voordeur opendoet. Mikki komt de gang in lopen met Lila op haar arm. Ik geef hun snel een kus. Mikki heeft haar jas al aan. Pas als we de straat in rijden en er geen brandweer te zien is, kom ik een klein beetje tot rust. Boven draai ik het slot om en zwaai met een gracieus gebaar de deur open. De doorgaans donkere gang is verlicht door een lijn van vele tientallen kaarsjes. Mikki is zichtbaar verrast.
‘Volg de vlammetjes en kleed je maar uit,’ zeg ik.
‘Alles?’ zegt ze vertwijfeld.
‘Ja, alles… en ga maar op je rug liggen.’
‘Oh my god, wat ben je van plan?’
‘Don’t worry. Ga maar lekker liggen en ontspan je. Vanmiddag is al mijn aandacht
voor jou.’
Ik heb nog nooit iemand een massage gegeven die langer duurde dan tien minuten, maar als de wierook brandt, het indianengehuil door Mikki met een vertederde lach in mijn richting herkend is als haar favoriete cd en de klok aangeeft dat de eerste tien minuten van masseren erop zitten, weet ik me over te geven aan het ritme van mijn handen op haar huid. Iedere vierkante millimeter van haar lijf komt aan de beurt. Als ik haar vraag zich op haar buik te draaien, blijkt dat ik al meer dan een uur bezig ben. Ik pak de fles olie en druppel bij.
Met mijn vingertoppen kneed ik haar schouders, dan haar ruggengraat en haar armen. Af en toe laat ze een goedkeurend gekreun horen. Met beleid druk ik diep in haar vlees. Na ruim twee uur heb ik alleen haar billen nog niet gedaan. De olie druppelt op haar zitvlees. Mijn handen glinsteren en glijden. Steeds een beetje sneller. Steeds wat meer druk. De hele omgeving beweegt mee zonder aangeraakt te worden. Mikki begint dieper te ademen. Ze opent haar ogen, heel eventjes maar. Ik herken die blik. Ze draait zich op haar rug en trekt me naar zich toe. We zoenen. Hevig. Ik voel haar geöliede lijf tegen het mijne. Voor het eerst in zes maanden ga ik in haar.
Weg van Lila is een autobiografische roman over de strijd van een vader om zijn kind, waarbij je tranen lacht en tranen huilt. Het ultieme vakantieboek voor onder je parasol. In zijn geheel te verkrijgen via deze link.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
