Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Katie Cloyd behandelt haar twee kinderen niet gelijk. Ieder kind heeft namelijk iets anders nodig, stelt ze.
Toen Katie één kind had, maakte ze zich nooit druk of ze hem wel genoeg aandacht gaf. Hij begaf zich de hele dag in haar kielzog, en wanneer hij ’s avonds naar bed moest, had ze eindeloos de tijd om hem in slaap te zingen. Een tweede zou ze simpelweg hetzelfde behandelen, dacht ze. Dezelfde opvoeding, dezelfde band – en nu ze wist wat een kind nodig heeft, zou dat met een tweede een eitje zijn. Tot ze erachter kwam dat ieder kind andere behoeftes, en dus andere aandacht nodig heeft.
Natuurlijk behandelt ze beide zoons eerlijk, benadrukt Katie. Ze krijgen evenveel cadeautjes met kerst, evenveel kusjes en knuffels en beiden mogen ze een restaurant uitkiezen voor het avondeten wanneer ze jarig zijn. Maar in sommige opzichten hebben ze nu eenmaal een andere benadering nodig.
‘Zo geloofde ik ooit dat alle kinderen een bepaalde hoeveelheid een-op-een-tijd nodig hebben met beide ouders, om zich speciaal en geliefd te voelen’, schrijft Katie in een blog. ‘Maar mijn oudste zoon wil die tijd helemaal niet; hij is veel liever met z’n allen samen.’ Haar jongste daarentegen, heeft die tijd wel nodig, aldus Katie. ‘Een ontbijtje halen met zijn vader op zondag, maakt hem de rest van de dag het gelukkigste kind van de wereld’.
Lees ook:
‘Moet ik mijn man erop aanspreken dat hij onze dochter voortrekt?’ >
In plaats van zich blind te staren op gelijke behandeling, let ze er vooral op dat beide kinderen zich gezien en gehoord voelen, op een manier die bij ze past. Katie is ervan overtuigd dat haar kinderen daar op lange termijn ook meer aan hebben. ‘Zo leren ze dat iedereen andere dingen nodig heeft om succes te bereiken. En soms heeft de één even iets meer nodig dan de ander. Soms is iets ongelijkwaardig, maar tóch eerlijk.’
Twee kinderen opvoeden is iets anders dan één kind twee keer opvoeden, besluit Katie. ‘De verwachtingen die ik heb van mijn kinderen, verschillen per kind. Alles gelijkwaardig doen, betekent niet dat allebei mijn kinderen krijgen wat ze nodig hebben. Maar door zeker te stellen dat ieder kind krijgt wat hij nodig heeft, zullen ze zich gelijkwaardig voelen.’
Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook.