Katie Cloyd behandelt haar twee kinderen niet gelijk. Ieder kind heeft namelijk iets anders nodig, stelt ze.
Lees verder onder de advertentie
Toen Katie één kind had, maakte ze zich nooit druk of ze hem wel genoeg aandacht gaf. Hij begaf zich de hele dag in haar kielzog, en wanneer hij ’s avonds naar bed moest, had ze eindeloos de tijd om hem in slaap te zingen. Een tweede zou ze simpelweg hetzelfde behandelen, dacht ze. Dezelfde opvoeding, dezelfde band – en nu ze wist wat een kind nodig heeft, zou dat met een tweede een eitje zijn. Tot ze erachter kwam dat ieder kind andere behoeftes, en dus andere aandacht nodig heeft.
Lees verder onder de advertentie
Evenveel knuffels
Natuurlijk behandelt ze beide zoons eerlijk, benadrukt Katie. Ze krijgen evenveel cadeautjes met kerst, evenveel kusjes en knuffels en beiden mogen ze een restaurant uitkiezen voor het avondeten wanneer ze jarig zijn. Maar in sommige opzichten hebben ze nu eenmaal een andere benadering nodig.
Lees verder onder de advertentie
‘Zo geloofde ik ooit dat alle kinderen een bepaalde hoeveelheid een-op-een-tijd nodig hebben met beide ouders, om zich speciaal en geliefd te voelen’, schrijft Katie in een blog. ‘Maar mijn oudste zoon wil die tijd helemaal niet; hij is veel liever met z’n allen samen.’ Haar jongste daarentegen, heeft die tijd wel nodig, aldus Katie. ‘Een ontbijtje halen met zijn vader op zondag, maakt hem de rest van de dag het gelukkigste kind van de wereld’.
In plaats van zich blind te staren op gelijke behandeling, let ze er vooral op dat beide kinderen zich gezien en gehoord voelen, op een manier die bij ze past. Katie is ervan overtuigd dat haar kinderen daar op lange termijn ook meer aan hebben. ‘Zo leren ze dat iedereen andere dingen nodig heeft om succes te bereiken. En soms heeft de één even iets meer nodig dan de ander. Soms is iets ongelijkwaardig, maar tóch eerlijk.’
Lees verder onder de advertentie
Twee kinderen opvoeden is iets anders dan één kind twee keer opvoeden, besluit Katie. ‘De verwachtingen die ik heb van mijn kinderen, verschillen per kind. Alles gelijkwaardig doen, betekent niet dat allebei mijn kinderen krijgen wat ze nodig hebben. Maar door zeker te stellen dat ieder kind krijgt wat hij nodig heeft, zullen ze zich gelijkwaardig voelen.’
Dat jullie het vroeger over alles eens waren, kwam waarschijnlijk omdat je verblind was door liefde, want nu jullie ouders zijn ben je weleens verbijsterd over wat je partner nu weer uitkraamt.
Stap je vol optimisme het consultatiebureau binnen, blijkt je kind te mager, te wild of valt er wel iets anders aan te merken waardoor je met een ingestort moeder-ego het pand weer verlaat. Drie moeders delen hun ervaring.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Amber en Gijs hebben financieel niets te klagen, maar ze zijn het erover eens dat het compleet uit de hand is gelopen met Ambers uitgavenpatroon in de decembermaand: ‘Decemberuitgaven lopen uit de hand’.
Al voordat ze hem ontmoet had, wist Anusha dat Milan van avontuurlijke en extreme seks hield. Zelf is ze nu ook helemaal thuis in de wereld van het swingen en BDSM.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.