Met vier kinderen in grote schoolklassen, en daardoor elk weekend wel een kinderfeestje, sloeg Rachel Garlinghouse verjaardagsuitnodigingen van klasgenootjes meestal af. Tot nu.
Lees verder onder de advertentie
De reden voor haar afwijzingen was altijd een wat egoïstische, geeft ze toe in een blog: ze had simpelweg geen zin om élk weekend taxichauffeur te spelen voor feestjes van klasgenoten die haar kinderen vaak niet eens als vrienden beschouwden. Of om te socializen met andere ouders trouwens, en haar kinderen stijf van de suiker en overprikkeld terug te krijgen na uren in een lasergame-ruimte, trampolinepark of op een bowlingbaan.
Lees verder onder de advertentie
Nooit schuldig
Haar kinderen leken niet erg te zitten met de afzeggingen van hun moeder, en vergaten de uitnodigingen vrijwel meteen weer. Het ging toch zelden om échte vriendjes, en bij neefjes, nichtjes en echte vrienden waren haar kinderen altijd aanwezig. Dus voelde Rachel zich er nooit schuldig over.
Lees verder onder de advertentie
Maar dit jaar is het anders, schrijft ze. Twee van haar kinderen zitten op een nieuwe school, met nieuwe klasgenootjes. Maximaal twaalf per klas, ook nog. Rachel: ‘Dat maakt de kinderen close. Familie, bijna.’ Door die verandering in sociale dynamiek, zijn kinderfeestjes opeens een kans om nieuwe vrienden te maken – óók voor haar, vindt Rachel. ‘Bovendien: met zulke kleine klassen valt een kind dat niet komt opdagen opeens heel erg op, en dat verdient niemand’, schrijft ze.
Ze herinnert zich haar eigen kinderfeestjes, vroeger. Waarop al haar vriendinnen mochten komen en haar moeder zich drie slagen in de rondte werkte om er een knalfuif van te maken – ondanks het feit dat ze nóg drie zusjes had. Hoe waardevol ze dat vond.
Lees verder onder de advertentie
Dus toen haar achtjarige dochter onlangs thuiskwam met een uitnodiging van een klasgenootje dat haar dierbaar was, appte Rachel zijn moeder om te zeggen dat haar dochter dolgraag kwam. ‘Want niets is zo belangrijk als je kinderen de kans gunnen om échte vrienden te maken’, aldus Rachel.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.