Op een hysterische middag kunnen we zomaar naar een pilletje of de drank grijpen. “Ik giet wat Port in mijn cassisflesje en kan er weer tegen.”
Eén glaasje witte wijn. Misschien twee. Voor Selma (38), moeder van een negenjarige en een tweeling van zes, is alleen de gedachte aan het glas Chenin Blanc al helend. “Ik ben geen oermoeder die hele middagen Play-Doh taartjes bakt of Legotorens bouwt en haar kinderen urenlang educatief verantwoord vermaakt. Ik wil best een bordspelletje spelen, maar dat mondt altijd uit in ruzie.”
Selma wordt al moe bij de gedachte aan een hele woensdagmiddag of schoolvakantie politieagentje spelen. “We hebben drie jongens die constant de strijd met elkaar aangaan. Zodra ik naar boven loop, begint er één te brullen omdat de ander hem heeft geschopt of geslagen. Ben ik aan het koken, vliegt de tweeling elkaar in de haren over de Xbox-controller. De chaos vliegt me soms aan en dan vind ik dat ik best een glas witte wijn heb verdiend. Ook al is het pas twee uur ’s middags. Ik ben absoluut geen stevige drinker en ik weet dat het not done is voor vijf uur al aan de alcohol te gaan. Maar op de een of andere manier houdt de Chenin Blanc me op de been op die ellendige woensdagmiddagen. Ik word er gewoon rustiger van.”
Psycholoog Fina van de Pol kent het fenomeen mommy’s little helpers maar al te goed uit haar praktijk. “Ik snap dat het verleidelijk is je heil te zoeken in alcohol. Een jong gezin combineren met werk en huishouden is een flinke klus. Als je de neiging hebt elke hysterische woensdagmiddag een glas wijn te nemen, kan het echter wel een patroon worden. Het is toch anders dan de prosecco die je met je vriendin op een zomerse middag drinkt. Voor je het weet is het een gewoonte en ga je op maandagmiddag al om drie uur aan de drank.”
Daar zou Fina best eens gelijk in kunnen hebben. Neem bijvoorbeeld Ilse (39), gescheiden en moeder van twee dochters van zeven en vier. Zij pampert zichzelf iets vaker dan Selma met een glas alcohol. Voor haar hét medicijn tegen kinderfeestjes, verjaardagen en gezinsuitjes: “Ik word horendol van drukke kindergroepen. Avonturenspeeltuinen, ballenbakken, speurtochten, elk weekend is er wel een festiviteit waar de meiden naartoe gaan of waarbij ik als ouder aanwezig moet zijn.” Ilse komt die evenementen door met behulp van een glas rode port. “Ik zit echt niet laveloos tussen het spelende grut hoor, maar die ene rode port, stiekem in een leeg cassisflesje gegoten, maakt dat ik net even wat relaxter tussen de schreeuwende koters zit.”
Monique (42), moeder van een dochter van vier en een zoon van acht, heeft ook een guilty pleasure: een pammetje op zijn tijd. “Een vriend van mij is steward en heeft in Bangkok een adresje waar hij makkelijk Oxazepam, Temazepam en Diazepam kan krijgen: slaap- en kalmeringsmiddelen. Ik ben geen grootverbruiker, maar als ik weer eens nachten pieker of overdag problemen heb met mijn zoon Mats die licht autistisch is, neem ik weleens een pilletje.” Ze schaamt zich er niet voor: “Mijn man vindt het oké, zolang ik niet dagelijks aan de slaaptabletten ga en het bij een half tabletje houd als ik me echt opgefokt voel. Ik vertel mijn vriendinnen er ook over. Ik noem het mijn mamapillen en ze beschermen me tegen een burn-out omdat ze me heerlijk ontstressen.” Port in je cassisflesje, af en toe een pammetje.
Moeten we ons dan meteen zorgen maken? “Welnee”, zegt Theo Smit van de Jellinek, expert op het gebied van drank en drugs. “Van dat ene glas kom je niet zo snel in de problemen. Van een alcoholverslaving is pas sprake als je veertien glazen per week wegdrinkt. Ik ken ook geen onderzoeken waaruit blijkt dat moeders steeds vaker verslaafd raken aan alcohol of slaap- en kalmeringstabletten. Wel is er veel onwetendheid over slaapmiddelen. Zo is het op dit moment, na alcohol, de meest voorkomende verslaving. Bij slaapmedicatie heb je na twee weken al een hogere dosering nodig, omdat een lagere simpelweg geen effect meer heeft. Maar dat is geen specifiek moederprobleem. Bij ons komen alleen de zware gevallen. Niet de vrouw die incidenteel iets inneemt om haar dag te verlichten of een nacht goed door te slapen.”
Lees ook: ‘Mijn kind krijgt bijna altijd een potje’: 11x jullie So What-momenten
Monique: “De enkele keer dat ik tegen mijn moeder zeg dat ik het best zwaar heb met twee kinderen en een man die pas na acht uur ’s avonds thuiskomt, lacht ze schamper: ‘Ach meid, ik kreeg vijf kinderen binnen acht jaar. Jullie vader was ook nooit thuis, maar ik draaide daar mijn hand niet voor om.’ Klopt. Maar zij werkte niet. Ik heb nog een baan voor 28 uur, plus een groot huis dat ik schoon moet houden. Ik wil een leuke moeder zijn en ook nog een aantrekkelijke partner blijven. De combinatie van werken en kinderen opvoeden is gewoon pittig. Mijn dochter zit op ballet en zwemles. Mats volgt na school speciale therapieën en logopedielessen. Bovendien vraagt hij ontzettend veel aandacht.”
Psycholoog Fina van der Pol: “Tja, zelf ben ik ook een moeder van vijf dochters, pubers inmiddels, en als ik terugkijk op hun jonge jaren denk ik ook: viel best mee. Maar op het moment zelf piepte ik wel anders. Het is ook niet makkelijk. Je taxiet tussen allerhande kinderclubjes, je hebt je baan en je voelt je geroepen elke avond een gezonde maaltijd te maken. En dan heb ik het nog niet eens over je mobieltje en laptop, die je dwingen continu beschikbaar te zijn.”
Veel vrouwen kampen met het perfecte moeder-syndroom, zegt ze – de wens alles allemaal zo goed mogelijk te doen. Fina van der Pol: “Mijn advies: stel minder hoge eisen aan jezelf en schakel meer hulptroepen in. Zoek naar andere manieren dan drank of pillen om te voorkomen dat het je boven je hoofd groeit. Eet op de dagen dat je van ballet naar judo en de turnclub rijdt, lekker soep uit een zak waar je wat verse groente bij gooit. Laat de kinderen maar even gillen terwijl jij je mail checkt. En je hoeft echt niet altijd even stipt op tijd aan tafel te zitten.”
Van der Pol vindt dat we veel te streng zijn voor onszelf. “Zogenaamd moet het allemaal een feest zijn, het moederschap. Je hebt je kinderen zo graag gewild, je bent stapel op ze, dus dan zou je het óók leuk moeten vinden op je vrije middag koekjes te bakken of in een speeltuin te zitten – wat ik persoonlijk een ramp vond toen mijn kinderen klein waren. Besef dat het spitsuur bij niemand alle dagen gezellig is. Ik geef lezingen voor ouders met jonge kinderen. Ik vraag dan altijd: ‘Wie vindt het avondeten eigenlijk het leukste moment van de dag?’ Vaak steekt niemand zijn vinger op. Dan golft de opluchting door de zaal. Hé, hoe herkenbaar. Laatst stak er één man zijn hand omhoog. Maar die werkte bijna altijd over. Ja, zo kunnen wij het ook.” Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.
