Na eindeloze discussies, behulpzame briefjes en vele suggesties lijkt het erop dat de duurzame voornemens van deze ouders niet voor het hele gezin gelden.
Lees verder onder de advertentie
Verena (36), moeder van Puck (8) en Pien (6):
“Toen naast de zwarte kliko voor restafval, de groene voor organisch afval en de blauwe voor papier óók nog een oranje voor plastic in onze zo zorgvuldig ingerichte tuin gerold diende te worden, stond mijn vrouw op haar veto: er waren grenzen aan ons groene gedrag.
Op interieurvlak was ik het roerend met haar eens, maar milieutechnisch moest ik even slikken. Het lukt haar en onze kinderen nu al niet hun afval in de juiste bak te gooien. Hele discussies voeren we over hoe sappakken niet bij het oud papier, maar bij het restafval horen, en de nietjes en papiertjes van de theezakjes niet in de groene bak mogen, maar de rest van het zakje wel.
In de keuken heb ik zelfs plaatjes boven de driebaks Brabantia gehangen om duidelijk te maken wat waar gedeponeerd dient te worden. Tevergeefs. Vloekend vis ik dagelijks de bubbelplasticenveloppen uit het oud papier en de lege crueslidozen uit het restafval. Maar aan het plastic inleveren hebben de kinderen dankzij mijn vrouw nu elke week een educatief klusje. Slaagt de opvoeding toch nog een beetje.”
“In mijn naïeve moederschapsfantasieën speelde mijn toekomstige kind stilletjes en zoet met houten speelgoed. Toen dat in de realiteit al snel hysterisch gekleurd plastic met sirenes bleek, schafte ik stante pede een stel batterijenopladers aan. De herrie was tot daar aan toe, maar dan op z’n minst milieuvriendelijk.
“Keer op keer gooit hij de batterijen nog in de prullenbak ook”
Lees verder onder de advertentie
Voor mijn man blijven die opladers tot op heden een blinde vlek. Keer op keer komt hij thuis met jumboverpakkingen wegwerpalkaline, en gooit ze na gebruik nog in de prullenbak ook. Ik heb gedreigd zijn mobiel er achteraan te gooien; daar koopt ie toch ook niet elke keer een nieuwe accu voor?”
Dit artikel staat in Kek Mama 10-2022.Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.