Soms lijken de kamers van de kinderen van Gloria Marks wel een slagveld. Ze ergert zich er mateloos aan, maar heeft gemerkt dat erover zeuren averechts werkt. Er is maar één oplossing.
Lees verder onder de advertentie
‘Glazen in hun kamer, sokken op de grond, voetbalschoenen die hun deur blokkeren… de lijst met dingen die mijn kinderen laten slingeren, is eindeloos. En ik stoor me er ontzettend aan’, vertelt Gloria. ‘Ik herinner ze namelijk wel vijftien keer op een dag aan de klusjes die ze moeten doen. Van het schoonmaken van de badkamer tot het inruimen van de vaatwasser – en ook het netjes maken van hun kamer.’
Lees verder onder de advertentie
Witte ruis
Al die moeite blijkt tevergeefs, zegt ze. ‘Wat ik ook doe om ze zover te krijgen, ze doen het uiteindelijk toch niet. We hebben een bord in de keuken met dagelijkse klusjes, er zijn consequenties als ze die dingen niet doen, enzovoorts. Maar het helpt niet. Ondertussen ben ik nog steeds de hele dag aan het zeuren en zit ik achter hun kont aan. En dat haat ik.’
Lees verder onder de advertentie
Het is niet alleen het zeuren waar ze klaar mee is, vervolgt Gloria. ‘Het is ook het gevoel dat ik het verpruts. Waarom kunnen mijn kinderen niet luisteren? Ben ik als witte ruis? Respecteren ze me niet?’
Ze is gaan onderzoeken wat er precies misgaat. ‘En volgens een psycholoog gaat het om de leeftijd van mijn kinderen’, zegt ze. ‘Ze zijn tieners – en de primaire, psychologische functie van tieners is om erachter te komen wie ze zijn en om het werk te doen om die persoon te worden. Dat kan iemand zijn die netjes is en van een schone kamer houdt, of juist helemaal niet. Door als ouder te zeuren, zeg je eigenlijk dat jij het beter weet en dat je kind niet oké is.’
Diep ademhalen
Gloria is niet van plan om de keuken en badkamer een zooitje te laten worden. ‘Maar ik heb wel door dat ik mijn verwachtingen voor hun slaapkamers moet bijstellen. Misschien moet ik gewoon accepteren dat hun kamers een oorlogsgebied worden met vuile kleding, half afgemaakt schoolwerk en nog meer zooi. Van het idee alleen al word ik niet goed, maar volgens experts is het beter voor ons allemaal dat ik gewoon diep ademhaal en de deur sluit.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.