Mariëtte Middelbeek is chef redactie van Kek Mama en auteur. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper (5) en dochter Nora (3).
Casper werd vijf en dus was het moment daar voor de in mijn ogen meest onderschatte mijlpaal der ouderschap: het eerste kinderfeest. Erik en ik waren duidelijk amateurs. Drukke amateurs, want in de weken voor Caspers verjaardag kwam er van alles samen op het gebied van deadlines en ineens was het zomaar ‘nog maar elf nachtjes, mam!’ En de uitnodigingen moesten nog verstuurd. Ik had zo leuk bedacht samen met Casper op de fiets die uitnodigingen te gaan rondbrengen, maar sjeesde uiteindelijk om half tien ‘s avonds met de auto door de wijk.
Maar goed, het feestje dus. Er moest een programma komen, dus boekten we een clown. En dan nog cake versieren, cadeautjes verstoppen, beetje spelen, zelf pizza’s maken – daar moesten wij toch wel drieënhalf uur mee kunnen vullen. Mijn zus – moeder van vier en daardoor lichtjaren meer ervaren dan ik – bleef er bijna in. ‘Twee uur is ook al lang, hoor’, zei ze, maar ja, toen waren de zeven partygangers al uitgenodigd.
Lees ook
Zo organiseer je een kinderfeestje in 12 stappen >
Die bewuste dag dacht ik in een uurtje alles wel te kunnen klaarzetten. Dat was inschattingsfout één. Een kwartier voor aanvang van het feest verzuchtte ik licht wanhopig tegen een vriendin waarom wij toch niet zoals alle andere ouders naar het trampolinepark waren gegaan. Ze bood me oxazepam aan, de schat, die ik toch maar afsloeg want dat leek me ook weer wat overdreven. Bovendien waren de kinderen er nog niet eens.
Die kwamen om twee uur, uit school. Lang verhaal kort: om acht over twee was de cake versierd en opgegeten (planning: kwart voor drie), om twaalf over twee waren de cadeaus verstopt en gevonden (planning: drie uur), om kwart over twee haakten ze al af bij de spelletjes en redde de trampoline zoals wel vaker mijn leven. De clown was een hit, behalve dan dat een van de uitgenodigde lolbroeken alles wat ze zei beantwoordde met ‘scheet’, en van de pizza’s werd 0,01% daadwerkelijk gegeten. Uiteindelijk nam Erik het hele spul mee naar de ijssalon, waar ze gelukkig lang over deden.
’s Avonds appte een moeder dat haar zoon op “het leukste feestje ooit” was geweest. Boven lag een blij jongetje te slapen. Erik en ik namen een wijntje en proostten op het feit dat iedereen, inclusief wijzelf, nog in leven was. En op het bestaan van trampolineparken.
Deze column staat in Kek Mama 08-2019.
Meer Kek Mama? Neem een abonnement.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
