Liever een dochter of een zoon? Veel vrouwen maakt het niet uit, maar moeder en blogger Miun Gleeson heeft een sterke voorkeur.
Lees verder onder de advertentie
Jongensachtige trekjes
De dochters van Miun spelen graag met poppen, maar hebben ook wat jongensachtige trekjes. ‘Mijn jongste maakt gerust de meubels kapot met haar opvliegende karakter. En de oudste komt dolenthousiast met een stel wormen aanzetten, ter grootte van mijn onderarm’, vertelt ze. ‘Toch ben ik blij dat het meiden zijn. Dat komt niet omdat ik niet van jongens hou, maar ik heb gewoon een sterke voorkeur voor het opvoeden van meisjes.’
Miun vindt het mooi om te zien hoe haar dochters nu al een heel hechte band hebben. ‘De één heeft een oudere zus die haar kan waarschuwen en beschermen. De ander heeft een jongere zus die er voor zorgt dat ze een beetje fatsoenlijk blijft. En ja, als zussen maken ze ruzie, maar ze zullen elkaar ook fel verdedigen, van elkaar genieten en altijd helpen waar mogelijk.’
Lees verder onder de advertentie
Mooie tijd
Volgens Miun is het extra mooi om haar dochters in de huidige tijd op te voeden. ‘Vrouwen doen het steeds beter in de politiek en op educatief en cultureel gebied. Bovendien vindt verandering op heel veel vlakken steeds meer voor en door vrouwen plaats. Het vooruitzicht om mijn dochters in deze tijd op te voeden tot zelfverzekerde, bekwame vrouwen, vind ik prachtig.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.