Je kind een extra zakcentje geven omdat hij een goed cijfer heeft gehaald: veel ouders doen het. Maar blogger Christine Organ is ermee gestopt. Volgens haar werkt het averechts.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik geloof in het belonen van inspanningen, niet in resultaten’, schrijft ze op Scary Mommy.
Lees verder onder de advertentie
Koekje
Christine beloonde haar kinderen heel regelmatig toen ze klein waren. ‘Ik zei dat ze een koekje van de bakker kregen als ze zich netjes gedroegen tijdens het boodschappen doen’, vertelt ze. ‘En dat als ze klaar waren met het schoonmaken van hun kamer, we die avond een film zouden kijken. Ik gebruikte die manier – omkoping – vaak, zonder schuldgevoel.’
Volgens Christine wordt dat gedrag bij veel ouders erger als hun kinderen groter worden. ‘Ik merk dat ouders hun kinderen een dollar bieden voor elke 8 op hun rapport. En dat ze ijs krijgen als ze een homerun slaan bij honkbal, of een goal scoren op het voetbalveld. Ze vertellen hun kinderen zelfs dat ze een nieuwe telefoon krijgen als ze de felbegeerde plek op de erelijst van de club verdienen.’ Ze is het daar niet mee eens en trekt een grens. ‘Ik betaal mijn kinderen niet voor goede cijfers of sportieve prestaties. Ten eerste omdat dat niet werkt. Studies hebben aangetoond dat het belonen van resultaten er uiteindelijk voor zorgt dat het enthousiasme vermindert. En dat is het tegenoverstelde van wat je als ouder wil.’
Lees verder onder de advertentie
Goed gedrag
Daarnaast zou die vorm van belonen ervoor zorgen dat kinderen bij alles gaan denken: wat levert het me op? Christine: ‘Ik geloof in het belonen van inspanningen, maar niet in resultaten. Stel: je ene kind haalt met gemak allemaal achten, terwijl de ander met moeite een zesje haalt. Wat zegt het als we dan alleen degene met de hoogste cijfers belonen? Ik vind het mooier als mijn kind een klasgenoot helpt of extra vriendelijk gedrag vertoont. Dat is wat er toe doet – niet zijn cijfers of de statistieken aan het einde van het schooljaar.’ Laatst kreeg Christine een compliment over haar zoon van een andere ouder. ‘Wat was ik trots. Later die avond vertelde ik mijn zoon dat hij een goede vriend was. De blik op zijn gezicht liet zien dat hij zich net zo trots voelde. Geen enkele beloning in de wereld kan dat gevoel overtreffen.’
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.