Rachel Garlinghouse leert haar kinderen dat ze altijd naar haar toe moeten komen, als iemand hen informatie geeft die ze stil moeten houden. En dat zou iedere ouder moeten doen. ‘Want kinderen horen geen geheimen te bewaren.’
Lees verder onder de advertentie
‘Laatst vroeg een vriendin aan mijn kind: ‘Mag ik je een geheim vertellen?’ Waarna ze stiekem iets in het oor van mijn kleuter fluisterde’, vertelt Rachel. ‘Natuurlijk was het gewoon een grapje. Maar tegelijkertijd suggereerde mijn vriendin dat het vertellen van ‘geheimpjes’ deel uitmaakt van de normale interactie tussen volwassen en kinderen. Maar dat is niet zo.’
Lees verder onder de advertentie
Alarmsignaal
Als kind had Rachel een vriendinnetje die haar vertelde dat ze thuis betast werd. ‘Ze zei dat ik dat absoluut niet aan mijn ouders mocht vertellen, dus deed ik dat niet. Later begreep ik pas dat er een woord voor was: seksueel misbruik.’
Vanwege dat belangrijke incident, waarschuwt Rachel tegenwoordig haar eigen kinderen. ‘Ik vertel ze dat als iemand de behoefte voelt om informatie te geven en hen smeekt om die niet te delen, dat een alarmsignaal moet zijn.’
Emotionele veiligheid
Volgens Rachel weet een kind niet wat een geheim is. ‘Vaak is het gewoon kinderdrama of een roddel voor volwassenen. Maar ik kan er niet op rekenen dat mijn kinderen, zeker de jongsten, het verschil begrijpen.’
Ze leert haar kinderen dus om altijd naar haar toe te komen. ‘Als ouder moet je je kind die emotionele veiligheid bieden. Mijn kinderen weten dat, ongeacht hoeveel iemand ze smeekt om informatie stil te houden, het hun verantwoordelijkheid is om het ons te vertellen. Ik weet dat sommige ouders misschien vinden dat ik overdrijf. Maar ik ben liever de betrouwbare moeder, dan de onwetende.’
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Soms krijg je een Tikkie waar je even van moet knipperen. Niet vanwege het bedrag, maar vanwege de brutaliteit. Van 2,75 euro voor een kopje thee tot de benzinekosten van een lift die je niet wilde — dit zijn de Tikkies die je niet zag aankomen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.