Dít zijn de 5 hobbels van het thuiswerken

Francien van der Valk

24 maart, 2020 - 12:40

Leestijd: 4 minuten

Mega rommelig, onrustig en stressvol. Dat vat de eerste week thuis wel zo’n beetje samen. Om een beetje fatsoenlijk te kunnen werken vanuit huis, moesten er aardig wat hobbels overwonnen worden.

1. De wifi
   Die was ronduit slecht boven. Zonder haperen ‘videovergaderen’, want dat doen we nu massaal, kon alleen op de kamer van dochterlief. Met op de achtergrond de Grote Gruwelijke Glitter-eenhoorn. En aan de andere kant het rozer dan roze Playmobile kasteel. Ik heb zeker een werkdag besteed aan het contact met onze internetprovider. Nu, ruim een week later, is de wifi al voor zeker vijftig procent verbeterd. De tweede signaalversterker is as we speak onderweg. Hoe we die gaan installeren is een tweede. Want dat matcht natuurlijk niet met de gebruiksaanwijzing.
    
2. De slaapkamer
   De kinderkamer kan dan wat onprofessioneel overkomen, videobellen op je eigen slaapkamer voelt toch ook wat privé. Het ene moment heb je daar (ontzettend binnen de anderhalve meter) een leuke tijd met je vent, het andere moment praat je het met je baas in diezelfde ruimte over de jaarcijfers. Nooit eerder was mijn bed zoveel dagen achter elkaar zo poepiestrak opgemaakt. En vooral: thank God voor de optie om de achtergrond van je video te blurren.
    
3. De collega’s
   Het is fascinerend hoe contacten verlopen in deze plots zo digitale tijden. Relaties met collega’s kunnen verdiepen of… helemaal spaak lopen. Zo weet ik nu veel meer over de thuissituatie van die ene collega omdat zij daar opeens heel open over is en doe ik ‘digichino’s’ en ‘ITeas’ (wat een jeukwoorden, maar het idee is leuk) met collega’s die ik anders nauwelijks spreek. Ik heb ook al zeker vijf collega’s met ‘webcamproblemen’ getroffen als het hen even te heet aan de schenen werd. Totaal onvoorspelbaar volk, collega’s. Laat staan op afstand.
    
4. De man
   Ik klaag niet. Na bijna twaalf jaar huwelijk, vind ik mijn man nog steeds woest aantrekkelijk en hebben we meer lol dan ooit. Maar nu moet hij thuiswerken. En dat is lastig. Hij werkt namelijk in het bos. Thuiswerken is zo goed als onmogelijk. Dus de tuin ligt er prachtig bij, de meeste klusjes in en om het huis zijn gedaan en de auto is brandschoon. We proberen de verveling de baas te blijven, maar da’s nog best een uitdaging.
    
5. De kinderen
   Schatjes zijn het. Om op te vreten zo leuk. Maar als ze niet naar school kunnen, je nergens met ze naartoe kan én ze ook nog opdrachten moeten maken, dan is het ouderschap opeens andere koek. Nu heb ik een blauwe maandag op de pabo gezeten, maar het was niet voor niets dat ik daar heel gauw weer mee ben gestopt. Ik heb het geluk dat de meester in huis aardig veel tijd heeft, maar soms moet ik toch ook echt zelf aan de bak. Opgelucht dat het niveau niet verder reikt dan groep 2. Ik zou keihard door de mand vallen als het gaat om topografie of wiskunde (of tig andere vakken). Ik heb nauwelijks tijd om alle methodes en suggesties te checken. Want ik moet naast mijn werk, het huishouden doen, sporten en lesgeven ook nog iedere dag videobellen met mijn familie (die ik tot voor kort een keer in de drie maanden sprak, maar nu opeens iedere dag op mijn beeldscherm heb).

Al met al worden we er steeds beter in. Met een goed strijdplan per dag komen we een heel eind. Ik denk dat tegen de tijd dat de scholen weer gaan beginnen, mijn wifi wel op orde is, mijn man zijn draai heeft gevonden en ik inmiddels volleerd juf ben.

Nog meer persoonlijke verhalen lezen? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >