Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Marijn (33) is getrouwd met Duco (40) en moeder van Roos (5), Benthe (4) en Anne-Mirthe (2).
“De pup en onze dochter arriveerden bijna tegelijkertijd. Het was niet helemaal de planning om aan een hond te beginnen terwijl ons eerste kind zich bijna aandiende; het zou twee baby’s tegelijk betekenen. Maar Harvey was net gedumpt door het gezin dat hem had geadopteerd uit Portugal en had onmiddellijk een baasje nodig, en mijn man Duco en ik vielen als een blok voor hem. Dan gingen we de chaos wel in één keer aan, besloten we. Als we toch slapeloze nachten zouden krijgen, kon Duco tijdens de nachtvoedingen net zo goed een plasrondje lopen met de pup.
Harvey is inmiddels een volwassen reu en de steun en toeverlaat van ons gezin, dat vijf jaar na de geboorte van onze eerste dochter inmiddels uit vijf bestaat. Hij troost de kinderen bij tranen, zorgt voor vrolijkheid als we met het gezin in de weekends met hem dollen op het strand, hij brengt rust wanneer de gezinshectiek de pan uitrijst. Maar nu is Roos, de oudste, al bijna een jaar aanhoudend ziek. Testen wezen onlangs uit wat we stiekem al vreesden: ze is allergisch voor honden.
Lees ook – ‘Hoe geef ik mijn zoon verantwoordelijkheid voor zijn huisdier?’ >
De kinderarts is stellig: haar allergie is niet zo hevig dat we Harvey weg moeten doen. Met medicatie zijn haar snotneuzen, benauwdheid en jeuk goed onder controle te houden. Een pak van ons hart, maar helemaal goed voel ik me er ook niet bij. Want mijn dochter permanent medicatie geven voor een allergie die misschien minder opspeelt als Harvey niet meer bij ons woont, voelt een beetje dubbel.
“Harvey wegdoen zou de harten breken van ons alle vijf”
Ze is ook allergisch voor huisstofmijt, veel erger dan voor de hond, en die mijten krijgen we het huis niet uit, zegt Duco. De medicatie heeft ze dus toch wel nodig. En zelf weet ik ook wel dat Harvey wegdoen het ene probleem vervangt met het andere: want het zou de harten breken van ons alle vijf. Als de arts zegt dat het verantwoord is om hem te houden, zal het wel kloppen. Maar een duiveltje op mijn schouder roept dat ik mijn kind hiermee bewust klachten laat houden. Het is kiezen tussen twee kwaden, waar doen we goed aan?” Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.
