Beeld: Getty Images
Puberzoons, je kunt er vaak een boek over schrijven. Wat ze hebben uitgehaald hoor je natuurlijk pas achteraf. Of helemaal niet. Of midden in de nacht, zoals Paula. Die stond opeen op de spoedeisende hulp.
Paula (45): “Mijn zoon Chris (18) gaat graag uit met zijn vrienden. Bij voorkeur twee, drie keer per week. Prima, natuurlijk, dat doen tieners nu eenmaal. Ik moet zeggen dat ik me er altijd weinig druk om heb gemaakt. Ze doen nooit echt heel gekke dingen. Niet dat ik weet, in ieder geval.
Tijdens Koningsnacht waren de jongens uiteraard weer de hort op. Wij lagen al lang te slapen, toen ik ineens wakker werd gebeld. Meteen schoot ik overeind. Dit was vast slecht nieuws. Het was Falco, een vriend van mijn zoon. Hij nam op met: ‘Ehm, er is iets met Chris. Hij gaat niet dood ofzo, hoor.’
Hij gaat niet dood ofzo?! Ik schrok me natuurlijk kapot. Hij ging niet dood, maar hoe erg was het dan wel? Lag hij in coma? Moest er een ambulance komen? Het bleek mee te vallen. ‘Hij heeft een deur tegen z’n hoofd gekregen en ik denk wel dat het gehecht moet worden’, besloot Falco. Ik haalde opgelucht adem.
Of we ze even wilden ophalen? Want ze mochten zelf niet meer rijden. Maar natuurlijk, u vraagt, wij draaien. Niet veel later stonden we bij de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. Zij lallend en dronken, Chris met een enorm opgezwollen oog en bloed wat er nog steeds uit kwam stromen, ik in mijn pyjama. Het moet een lachwekkend tafereel zijn geweest. Al zit natuurlijk niemand voor de lol bij de spoedeisende hulp midden in de nacht.
De scheur in Chris’ wenkbrauw moest inderdaad gehecht worden. In de auto waren ze wat stil geweest van de schrik, maar eenmaal in de behandelkamer begonnen de dronkenlappen weer praatjes te krijgen. Mijn zoon grapte: ‘Je kan in ieder geval niet zeggen dat ik geen oog heb dichtgedaan vannacht.’ Het ging maar door met dat soort flauwe grappen, waar ze zelf ongelofelijk om hard moesten lachen. De dienstdoende arts vroeg na een tijdje of hij anders Chris zijn mond ook even dicht zou naaien? Nou, dat was natuurlijk ook weer hilarisch.
Achteraf kan ik er ook wel om lachen. Ze maakten zelfs van een vervelende situatie toch het beste. Maar de eerste paar keren dat mijn zoon na dit akkefietje uit ging, heb ik wel slecht geslapen. Je schrikt er toch van. Gelukkig is alles goed afgelopen en zie je er nu haast niks meer van, afgezien van een klein litteken in zijn wenkbrauw. Dat vindt Chris overigens zelf eigenlijk ‘wel vet’.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
