Beeld: Getty Images
Uren gezwoegd op een pracht van een bevalplan, blijkt de werkelijkheid toch iets eh, weerbarstiger.
Charlotte (29): “Mijn eerste bevalling verliep, zonder dat pijnbestrijding nodig was, heel fijn – precies zoals ik het me had voorgesteld. Lekker natuurlijk en alles op rolletjes. Tijdens de bevalling, ergens tussen de vijf en tien centimeter ontsluiting, was het enige minpuntje de glazenwassers die de ruiten van de vijfde verdieping van het ziekenhuis moesten lappen.
Er waren geen gordijnen, maar de zonwering werd wel even snel dichtgedaan. Die glazenwassers gingen gewoon door met hun werk alsof er niets aan de hand was. Ik droeg gelukkig nét een badjas omdat ik even moest plassen, anders was het wat gênanter geweest.”
Janneke (26): “Wat ik me had voorgesteld van de kraamweek? Dat ik heerlijk in de tuin zou zitten en daar lekker babybezoek zou ontvangen. Maar het liep anders: de dag na mijn bevalling kreeg ik kraamvrouwenkoorts. Dat komt tegenwoordig vrijwel niet meer voor, het is iets uit de middeleeuwen, maar ik had het.
Ik moest, in plaats van gezellig in de tuin, de eerste week samen met mijn dochter Isis in isolatie doorbrengen in het ziekenhuis. De isolatiekamer, met dubbele sluis, bevond zich midden in het gebouw, ik had een raam met uitzicht op de centrale hal en kon dus niet eens fijn naar buiten kijken. De verpleging regelde gelukkig een tv voor me om de tijd door te komen.”
Lees ook – Droombevalling in duigen: ‘Dat hele bad kon me gestolen worden’ >
Femke (31): “Het zou geweldig worden: in het kraamhotel, voorzien van lavendelgeur en zelfs een Marokkaans theesetje, zou ik bevallen. Geen steriele plek, maar wel dicht bij het ziekenhuis. Nou, die hele kraamkamer is aan mijn neus voorbijgegaan. Omdat ik op één centimeter ontsluiting bleef steken terwijl mijn vliezen gebroken waren, moest ik naar het ziekenhuis. Met gierende banden.
“Over tramrails stuiteren was toch anders dan het plaatje in mijn hoofd”
Het ziekenhuis in de buurt van het kraamhotel was vol, dus moesten we ergens anders naartoe en eenmaal daar bleek ik opeens acht centimeter ontsluiting te hebben. Over hobbelige wegen en tramrails stuiteren, terwijl ik kwijlend van de pijn de ene wee na de andere had, was toch anders dan het plaatje in mijn hoofd.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.
