Bron: Canva
Het zoontje van Mandy, Thijs, is vijf jaar oud en is een energiebommetje. Mandy zelf geniet daarvan met volle teugen, maar haar vriendin is minder enthousiast en vindt Mandy’s kind te druk.
“Ik geef direct toe, mijn kind is soms druk. Thijs kan een wandelende tornado zijn. Niet eentje die dingen sloopt (meestal), maar wel een die non-stop praat, springt en altijd in de hoogste versnelling staat. Ik vind het heerlijk, maar mijn vriendin Karin… niet zo. En dat is nu een probleem.
Laatst stuurde Karin me een bericht: ‘Zullen we binnenkort weer eens wat afspreken? Maar misschien zonder de kids erbij?’ Prima, dacht ik, een avondje zonder onderbroken gesprekken klinkt als een droom. Maar toen ik een week later voorstelde om met de kinderen een keer naar de speeltuin te gaan, kreeg ik een ongemakkelijk antwoord terug: ‘Ik merk dat Thijs best druk is en dat is voor ons een beetje veel.’
Ik staarde naar mijn scherm. Wat bedoelde ze hier nou precies mee? En ik voelde een mix van woede, verdriet en onzekerheid.
Natuurlijk weet ik dat Thijs geen stilzitter is. Hij leeft op vol volume, heeft eindeloos veel vragen en zijn enthousiasme is grenzeloos. Maar dat is toch niet iets slechts? Hij is niet gemeen, hij is gewoon… levendig.
Toch begon ik te twijfelen. Moet ik hem vaker tot rust manen? Hem leren dat hij niet overal als een wervelwind doorheen kan denderen? Maar dan denk ik aan de keren dat hij iemand aan het lachen maakte met zijn gekke dansjes, of hoe hij vol enthousiasme een verhaal vertelt en iedereen meesleept in zijn wereld. Moet ik dat temperen voor het comfort van anderen?
Wat me het meest dwarszat, is dat een vriendin – iemand die me al jaren kent – mijn kind als een ‘probleem’ zag. Alsof hij iets is waar je omheen moet plannen. Vriendschap zou toch niet afhankelijk moeten zijn van hoe je kind zich gedraagt?
Ik besloot het met Karin te bespreken. Niet in een boze ‘mijn kind is perfect’-stijl, maar wel open en eerlijk. Haar reactie? Ze vond Thijs lief, maar haar kinderen werden er gestrest van. Het was te veel voor haar. Ze bedoelde het niet gemeen, zei ze.
Ik snap haar punt. Echt. Maar toch voelt het zuur. Voor nu denk ik dat ik even pas op de plaats maak. Want als iemand moeite heeft met een kind dat gewoon zichzelf is, is dat dan wel een vriendschap die ik wil onderhouden?”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
