Sara van Gorp is moeder van zoons Ko (8) en Toon (3) en hoofdredacteur van Kek Mama.
Sta ik ’s ochtends om half zeven pastasaus te fabrieken. Ik lijk wel zot, tussen het smeren van de schoolboterhammen door. Intussen heeft Toon een fit omdat ik z’n peperkoek doormidden heb gesneden. Een waar koningsdrama in drie delen. Maar: die pastasaus moet er komen, alles om de avondspits van de drukke dinsdag te overleven. Dan scheur ik van werk naar crèche en opvang. Knoflook snijden bij thuiskomst is dan een no go.
Sinds de scheiding is het hollen of stilstaan. De dagen dat Ko en Toon er zijn, is het ’s ochtends en ’s avonds dubbel spitsuur. De andere helft van de week is het oorverdovend stil. Als ik de deur uitstap om naar mijn werk te gaan, lijkt het of ik van alles vergeet. Schooltassen, snotneuzen, zomerjassen.
Vorige week liet ik in alle vroegte mijn sleutel binnenin de deur zitten. Hele dag chaos. Sleutelmaker kwam voor een duizelingwekkend bedrag de boel openbreken en repareren en ’s avonds was ik op de valreep pas om half zeven bij de crèche. Dan maar alles anders en naar de pizzeria om de hoek.
Nou had ik uit eten met de junioren afgezworen wegens rollen over de grond, gillen tot andere gasten hun hoofd omdraaien en sowieso amper drie happen eten. En toen. Toen zaten ze oergezellig te kletsen en bso– en crèchetekeningen van elkaar te bewonderen. Ze knabbelden olijven, zaten (jawel) op hun stoel en aten alles op. Ook Toon. Een medegast die in haar eentje zat te eten, kwam bij vertrek even zeggen hoe voorbeeldig ze Ko en Toon vond. Haar kinderen waren drie en vijf en ik kon haar melden: I’ve been there en het wordt dus beter.
Spitsuur getackeld. En de pizza was nog voorgesneden ook.
In Kek Mama 06-2018 lees je over het spitsuur van andere moeders (én vaders) en hoe ze er af en toe onderuit proberen te komen. Het nummer koop je hier.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
