Beeld: Kee&Kee
Edson da Graça is al jaren niet meer weg te denken als tv-presentator. Een carrière in de schijnwerpers waar hij al langere tijd van droomde, maar waar zijn Maud hem het laatste duwtje in gaf. Een dubbelinterview.
E: “Jij was degene die tegen mij zei: ‘Neem ontslag! Als je het echt wil proberen, moet je het nú doen!’ Ik had op dat moment schulden en dacht alleen maar: hoe dan? Ben jij gek! Maar jij zei: ‘Ik help je daar wel mee.’ Heel lief. Als Maud dat niet had gezegd, had ik het toen niet gedaan en zou ik hier nu misschien niet staan.”
M: “Dat geloof ik niet. One way or the other, je was er wel gekomen.”
E: “Dat weet ik niet. Al zette je me op dat moment wel aan het denken: als dit is wat ik wil doen, moet het wel nu gebeuren. Wat als ik straks doodga en ik aan het einde van mijn leven denk: had ik maar… Dat gevoel wil je nooit hebben. Door jou dacht ik: fuck it, ik ga het gewoon proberen. Ik had al wat programmaatjes gedaan zoals het kinderprogramma Yotta en Ridiculousness op MTV. Als ik er nu vol voor ga, gaan alle deuren naar het echte werk vanzelf open… dacht ik toen.
Lees ook – Edson da Graça: ‘Drukke gezinsleven mooiste wat er is, maar wil ab-so-luut niet nog een vijfde’
Nou, haha, zo werkte dat dus niet. Ik stond vaak genoeg op het punt om ermee op te kappen, maar uiteindelijk is het balletje gaan rollen toen ik meedeed aan De slimste mens in 2018. En nu, onder contract bij RTL, zit ik waar ik wilde zijn. Sommige mensen zeggen weleens: ‘Dat heb je snel gedaan’, of: ‘Opeens was je overal’, maar ik probeerde het al te maken in de televisiewereld vanaf mijn 26e. Ik ben nu 42. Hoe bedoel je, snel?”
M: “Wat die bloeiende carrière van mij vraagt? Geen leven hebben, haha. Ed is veel van huis, waardoor het merendeel op mij terechtkomt. In het moment vind ik het weleens vervelend. Als ik bijvoorbeeld in mijn eentje vier kinderen naar bed moet brengen, één heeft een tantrum van een uur, de ander slaapt pas om tien uur en de grootste twee zijn ook niet vooruit te branden.Toch zie ik als ik uitzoom altijd het grotere plaatje.”
Maud: ‘Wat die bloeiende carrière van mij vraagt? Geen leven hebben, haha’
E: “Jij dacht op die school ook vaak: is dit het nou? Ik verdien nu genoeg om mijn gezin te onderhouden, waardoor we de luxe hebben dat jij op je gemak kan bekijken wat jij nou écht leuk vindt om te doen. Ik kon nu tegen jóú zeggen: ‘Neem maar ontslag!’ Daardoor hebben we nu eigenlijk een heel traditionele rolverdeling. Dat had je, denk ik, niet zo voor je gezien?”
M: “Dat weet ik niet. Ik ben nu ook niet de Maud die ik vroeger was. Het moederschap is het mooiste en het allerzwaarste wat er is. Het heeft echt een ander mens van me gemaakt.”
E: “Een moedermens!”
M: “En ik zou die keuze steeds opnieuw maken, maar het verandert je wel. Meer dan je van tevoren verwacht. Vroeger was ik vrij en avontuurlijk, had ik nét iets minder stress. Tegenwoordig zit bij alles de rem erop.”
E: “Al heb je dat uitgaan op een gegeven moment ook wel gezien. Verhuizen naar een dorp bleek voor ons wel een stap te ver. We hebben twee jaar in Diemen gewoond, voor de rust en de ruimte waarvan we dachten dat we die nodig hadden als gezin. Hemelsbreed was het niet zo ver, maar een wereld van verschil. Niets voor ons.”
M: “Dus nu wonen we toch weer in Amsterdam. Maar een avond uitgaan vind ik ook de moeite niet meer. Ik bedoel, brak zijn met kinderen… is toch het ergste wat er is?! Tegelijkertijd ben ik nu zo getraind dat ik op heel weinig slaap nog prima kan functioneren. Onze jongste wordt nog zo’n vier à vijf keer per nacht wakker. Ik doe de nachten, want ik vind het zo’n onzin dat je die zou moeten verdelen. Waarom moet je je allebei gaar voelen?”
E: “En ik geef geen borstvoeding, dus ik kan ook niet zoveel ’s nachts.”
M: “Ik denk ook wel dat ze daarom misschien nog zo vaak komt. Ach, het is voor ons allebei nog goed te doen, dus waarom niet? Ik had van tevoren niet bedacht hoelang ik borstvoeding wilde geven, maar het werkt nog voor ons allebei.”
E: “Maud schuwt een uitdaging niet, haha. Dat het moeilijk is betekent niet dat je het niet hoeft te doen, is wel jouw slogan.”
M: “Daarom zitten we ook in dit samengestelde gezin denk ik!”
“We hebben het nu goed, maar dat is voor mij ook anders geweest. Ik heb jarenlang grote schulden gehad, nadat ik was opgelicht met het productiebedrijf dat ik met vrienden had. Die tijd was echt afzien. Ik probeer het tegenwoordig te zien als lesgeld: ik heb veel lesgeld moeten betalen om te leren dat je niet iedereen blindelings kan vertrouwen. En ook dat geld helemaal niet belangrijk is, maar dat je het wél moet hebben om het niet belangrijk te laten zijn. De schuld, die met de jaren verder opliep, drukte op me.
Al woog niet de schuld, maar het isolement het zwaarst. Ik voelde me zo alleen en er was zoveel schaamte. Ik droeg jarenlang een geheim met me mee, niemand mocht ervan weten. Vroegen mensen: ‘Ga je mee wat drinken?’, verzon ik dat ik andere dingen te doen had. Terwijl… ik had geen ene moer te doen, maar gewoon geen geld. Het was de donkerste, meest depressieve periode uit mijn leven. Ondertussen zette ik als docent iedere dag weer een masker op.”
Edson: ‘Niet de schuld, maar het isolement woog het zwaarst. Ik voelde me zo alleen en er was zoveel schaamte’
M: “Schulden tekenen je. Al drukten ze niet meer zo zwaar op je toen ik je leerde kennen. Je lag niet meer iedere dag te blowen op de bank, zoals je jaren wel deed.”
E: “Nee, toen ik jou leerde kennen voelde ik me al wel meer waard. Ook al had ik geen geld op de bank. Dat vertrouwen in mezelf heb ik teruggekregen door eindelijk te erkennen dat ik schulden had. Ik had het zeven jaar verzwegen, maar vanaf het moment dat ik hulp durfde te vragen, besefte ik dat ik me niet hoefde te verstoppen in een hoekje. Met mijn eerste grote tv-klus betaalde ik mijn restschuld af en nu voelt het soms ongemakkelijk dat ik ineens wel geld heb.
Maud: ‘Toen ik je leerde kennen lag je niet meer iedere dag te blowen op de bank, zoals je jaren wel deed‘
Van nature heb ik een gat in mijn hand: ik trakteer graag en ineens kon dat ook allemaal. Dat was wennen. Ik geloof dat er nu wel een modus in heb gevonden, dat ik ook investeringen doe en mijn geld niet uitgeef aan onnodige dingen. Heel verstandig, haha. Mijn kinderen wil ik later meegeven dat ze altijd bij me terecht kunnen, waar ze ook mee zitten. En dat dat veilig voelt. Al wil ik ook dat ze af en toe pijn lijden in het leven. Serieus.”
Edson: ‘Ik wil dat mijn kinderen af en toe pijn lijden in het leven’
M: “Ze mogen het af en toe best moeilijk hebben, als je er als ouder daarna maar voor ze bent. Om ze aan te horen of een knuffel te geven. Ik moet wel echt bewust tegen mezelf zeggen dat ze het niet altijd maar leuk hoeven te hebben.”
Het hele interview met Edson en Maud stond eerder in Kek Mama special 3.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.
