Bron: Getty
Wat als je ontdekt dat het kindje dat je liefdevol in je armen wiegt genetisch niet van jou is? Dit overkwam twee koppels in Californië, nadat hun IVF-kliniek een gruwelijke fout had gemaakt: ze hadden elkaars embryo’s ingebracht gekregen.
Stel je voor: je beseft plotseling dat de baby die je gebaard hebt, die je liefdevol gevoed en gedragen hebt, genetisch gezien niet jouw baby is. Tegelijkertijd besef je dan ook: mijn eigen eigen baby groeit ergens anders in een ander gezin op. De chaos is compleet. Het klinkt als een slechte film, maar het is de realiteit voor twee gezinnen in Californië, die hun verhaal doen in The New York Times Magazine.
Daphna en Alexander Cardinale, ouders van baby May, waren dolgelukkig met hun kindje, maar hadden ook een onrustig gevoel. May leek in niets op hen of hun oudere dochter, Olivia. Een DNA-test bevestigde hun ergste nachtmerrie: May was niet hun kind. Tegelijkertijd groeide hun eigen dochter, Zoë, op bij een ander gezin dat dezelfde schok doormaakte.
De koppels besloten elkaar te ontmoeten en na intensieve gesprekken maakten ze een hartverscheurende beslissing: de meisjes moesten worden “geruild”. Ondanks de emotionele band die beide ouders met hun baby’s – en andersom – hadden opgebouwd, vonden ze dat de meisjes het recht hadden om bij hun biologische ouders op te groeien.
De overgang verliep voorzichtig, met bezoekjes en overnachtingen om de meisjes te laten wennen. Maar de pijn was voelbaar. Daphna huilde ’s nachts om het verlies van May, terwijl Annie, de biologische moeder van May, worstelde om zich volledig verbonden te voelen met het kindje dat ze nu opvoedde.
Na verloop van tijd ontstond er iets moois: een gezamenlijke familie. De meisjes zien elkaar als zussen, vieren verjaardagen samen en de ouders wisselen opvoedtips uit alsof ze één groot gezin zijn. Ze besloten zelfs de feestdagen samen door te brengen, hun kerstbomen overladen met cadeaus, als een manier om de schade en het schuldgevoel te verzachten.
Hoewel het leven doorgaat, blijven de emoties complex. De ouders balanceren tussen schuldgevoel en vreugde, terwijl ze hun dochters, nu 5 jaar oud, proberen te helpen begrijpen wat er is gebeurd. Zoals Daphna stelt, is het geen “happy ending”. Het is wel het best mogelijke einde voor alle betrokkenen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
