Kokkerellen voor kinderen kán een behoorlijke uitdaging zijn. Zet jij bij een pruillip en wat gejengel meteen wat anders op tafel, of is het ‘eten wat de pot schaft’? Wij vroegen naar jullie mening met een stelling op Facebook en Instagram.
Lees verder onder de advertentie
Een kleine greep uit de antwoorden.
Ellen: ‘Ik vind zeker dat een kind alles moet proeven, maar ik eet ook waar ik zin in heb, dus zorg ik ook dat Yara krijgt waar ze zin in heeft. Variatie komt wel naarmate ze ouder wordt.’
Sueraya: ‘Zo ben ik wel opgevoed, maar dat heeft echt niks geholpen en alleen tegengewerkt. Ik zat te kokhalzen aan tafel. Als m’n zoontje straks mee kan eten, hoeft hij alleen te eten wat hij lust.
Judith: ‘Ik laat ze ook altijd proeven, maar ze gaan nooit met honger naar bed. Ze mogen dan toch nog een broodje/veel yoghurt/fruit/iets anders eten. En ik laat ze ook wel kiezen wat ze de dag erna willen eten, dan maak ik dat.’
Frieke: ‘Ik vecht niet om het eten. Ik kook twee verschillende dingen. Wanneer je kind autisme heeft, ben je blij dat ze eten. Al is het elke avond hetzelfde.’
Rianne: ‘Eten is ook gezelligheid! Dus nee… Wel verplicht proeven. En dat elke keer, misschien wennen ze dan aan smaken. Maar nee, eet maar komkommer of paprika dan.’
Lesley: ‘Zelf ook altijd een moeilijke eter geweest waar juist enorm veel druk werd opgelegd. Dus nee, dat nooit. We eten zeker twee keer in de week wat de kleine man graag lust, de rest is proeven en anders met liefde boterhammen. Met mij is het ook goed gekomen, ik lust bijna alles. Ben er niet van omgevallen, dus dat komt wel goed. Strijd werkt averechts voor mijn gevoel en ervaring.’
Daniëlle: ‘Dat ligt eraan of je het aan de ouders vraagt, of aan oma of tante, haha.’
Jolanda: ‘Eten wat de pot schaft, daardoor lust onze dochter (7) bijna alles. Ze mag van mij elke week één of twee keer kiezen welke groenten we eten, meestal krijg ik dan als antwoord spruitjes of witlof.’
Ilona: ‘Nee, vind ik niet. Ik sta hier soms drie verschillende groentes te maken. Wat ze niet lusten, lusten ze niet en dan ga ik dat ook niet maken. Dus hier is het niet eten wat de pot schaft.’
Liza: ‘Leuk bedacht, totdat je kind de pot pertinent weigert en kokhalzend aan tafel zit. En de groeicurve afbuigt… Kinderen die goed eten, zijn geen verdienste maar een cadeautje.’
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]