Het verschonen van een poepluier is misschien geen pretje. Maar liever die van je eigen kind, dan van een ander. Of niet? Wij vroegen het jullie met een stelling op Facebook.
Lees verder onder de advertentie
Een kleine greep uit de antwoorden.
Linni: ‘Ik werk(te) op een kinderdagverblijf en de stinkende poep was pas echt niet te harden als ze zindelijk moesten worden. Dan krijgen ze langzaamaan echte grote mensen poep en die stinkt nog erger dan een baby poep. Poep is poep. Het is vies van welk kind dan ook, maar dat kan ik hebben. Sommige luchtjes daarentegen.’
Suus: ‘Poep is altijd vies en het stinkt. Maar omdat het een baby of kind is, (je eigen of van iemand anders) maakt je het schoon. Al is het later als je groot bent van je eigen ouders. Het is en blijft vies en stinken, maar je doet het gewoon.’
Joyce: ‘Zeker wel. Alleen ben je er verantwoordelijk voor om dat te verschonen. Maakt echt niet dat het minder vies is. Maar je doet het met liefde voor je eigen kroost.’
Ilse: ‘Poep is vies, van welk kind dan ook. Alleen ik kan er op een of andere manier beter tegen van mijn eigen kind.’
Jeanne: ‘Vies? Ja zeker wel! Kan ik ze beter hebben dan andere luiers? Ja, ook dat.’
Wieke: ‘Nou, ik heb absoluut wel staan kokhalzen boven de moeder der zure luiers een paar weken geleden. Er kwamen 2 kiezen door… En ik kreeg een keer wat onder mijn nagel. Ik heb serieus overwogen om met 9 vingers verder te gaan.’
Yvonne: ‘Van mijn eigen kinderen vond ik het niet erg maar van andere kinderen vond ik het verschrikkelijk.’
Daisy: ‘Poep is poep, al wen je sneller aan die van je eigen kinderen. Ik werk in de zorg, dus ben wel wat gewend, en niemand ruikt naar bloemetjes lieve mensen.’
Froukje: ‘Nou, die lucht uit die poepfabriekjes van mijn kinderen was geregeld niet te harden. Natuurlijk is het vies, maar je kunt ze er natuurlijk niet in laten liggen. Dus schoonmaken, al ging het soms echt kokhalzend en met tranen in de ogen.’
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.