Eerste Hulp Bij Ouderschap: ‘Ik blijf bij mijn partner voor de kinderen’

Beeld: Shutterstock

11 september, 2023 - 08:37

Leestijd: 3 minuten

In Eerste Hulp Bij Ouderschap biechten vaders en moeders gedachtes op, die ze eigenlijk liever niet met de wereld delen. Voornamelijk uit angst voor de reacties. Want zoiets dénk je toch niet als ouder? Deze week Merel (38): ‘Ik gun mijn kinderen een hecht gezin, dus ik blijf bij mijn partner tot ze het huis uit zijn.’

Lees verder onder de advertentie

‘Je kent het wel, de droom die veel kleine meisjes hebben: later als ik groot ben ga ik trouwen, maak ik mooie kindjes met mijn prins en wonen we allemaal samen in ons prachtige kasteel. Tot de dood ons scheidt. Nou, ik zie die scheiding liever gisteren dan over 10 jaar gebeuren. Maar ik zet door, voor mijn kinderen. Mijn vriendinnen verklaren mij voor gek.’

Lees verder onder de advertentie

Goede vrienden

‘Het is niet dat Maarten (40) en ik het verschrikkelijk hebben. Er is alleen geen seksuele aantrekkingskracht meer en als ik het bot mag omschrijven: we hebben een saai leven. Ik ben elke week in elk geval een avond met mijn vriendinnen weg. We gaan dan de stad in voor drankjes en dansjes, we gaan naar de film of we komen samen bij iemand thuis. Als ik hoor wat zij allemaal meemaken – ze hebben niet allemaal een gezin – ben ik een beetje jaloers. Ik mis de jeu in mijn leven.’

“We hebben een saai leven”

Lees verder onder de advertentie

‘Maarten en ik hebben wel geprobeerd om opnieuw vlam te vatten samen, maar het is niet gelukt. Therapie, datenights, seksueel experimenteren… het is er gewoon niet meer. Volgens de therapeut zijn we gewoon beste vrienden geworden en dat vind ik voor nu, voor mijn kinderen, goed genoeg. Zij merken het niet dat hun ouders alleen goede vrienden zijn. Als de jongste 18 is, dan vlieg ik ook uit.’

Lees ook –
‘Birdnesten leek ideaal, maar pakte anders uit’>

Juiste voorbeeld

‘Als gezin doen we echt superveel leuke dingen en eigenlijk loopt de hele week als een geoliede machine. Daar ben ik trots op en ik denk dat we daarin het goede voorbeeld geven. Ook is er niet echt ruzie, dus de situatie is voor de kinderen lekker stabiel. Maar wanneer zij op bed liggen en Maarten de deur uit is, begin ik met nadenken. Hoe gaat mijn leven eruit zien als ik wel doe wat ik eigenlijk echt wil? En is hoe ik het nu aanpak wel écht het juiste voorbeeld?

Lees verder onder de advertentie

Heb jij een confession? Stuur ‘m in naar onze redactie. Uiteraard gaan we vertrouwelijk om met je verhaal en je gegevens.