Beeld: Unsplash
Bijna automatisch wilde Paulina de kans om voor werk naar Singapore te reizen afwijzen, maar waarom eigenlijk? Want ze kunnen heus wel een weekje zonder haar bij papa zijn. Dus besloot ze het gewoon te doen, met een extra weekje eraan vast om bij te tanken.
Paulina (42) is moeder van Jasmijn (12), Fabiënne (9) en Koen (7).
“Vanuit het vliegtuig van Maleisië naar huis keek ik gelukzalig naar de wolken onder me. Ik bestelde nog een gin-tonic, maakte een gekke selfie voor mijn kinderen en besloot dat ik deze vrijheid voor altijd wilde.
‘Het lijken wel koalaberen’, riep mijn moeder jarenlang gekscherend over mijn kinderen. Er zat een kern van waarheid in: met een man met een internationale baan waren mijn kinderen eraan gewend dat ik altijd thuis was en papa regelmatig weg. Ze hingen altijd aan mijn benen en daar had ik mijn parttime baan nauwkeurig op aangepast.
Mijn huwelijk bungelde al aan een zijden draadje toen ik drie jaar geleden de kans kreeg om voor werk naar Singapore te reizen. Bijna automatisch wilde ik hem afwijzen. Want: wie zorgde dan voor de kinderen? Maar die zaten allemaal op de basisschool, ze konden heus wel een weekje zonder mij, realiseerde ik me in dezelfde seconde. Het lukte ons toch ook zonder hun vader?
Opeens was ik er klaar mee dat ik mijn leven al meer dan twaalf jaar naar ons gezin voegde. Een keuze die ik zelf had gemaakt overigens, maar dan was het óók mijn keuze om het vanaf nu anders te doen. Ik accepteerde het aanbod van mijn werkgever zonder te overleggen en deelde het ’s avonds droogjes mee tijdens het avondeten.
“Voor ik het wist zei ik: ‘Sterker nog, ik plak er nog een weekje Maleisië aan vast om bij te tanken.’”
De kinderen haalden hun schouders op, maar mijn man was minder gelaten. Ik kon toch niet zomaar vertrekken? Zo zomaar was het natuurlijk niet; we hadden twee maanden om ernaartoe te leven. En: mijn man was die periode gewoon thuis, er was niets waardoor dit niet zou kunnen. Voor ik het wist zei ik: ‘Sterker nog, ik plak er nog een weekje Maleisië aan vast om bij te tanken.’ Ik luisterde niet eens naar zijn antwoord.
Achteraf klinkt het egoïstisch. Toch was die actie precies wat ik nodig had om me los te maken van een leven waarin ik al heel lang doodongelukkig was. Want al die tijd liet ik me leiden door één angst: dat de vader van mijn kinderen de zorg voor ons drietal niet zou aankunnen. Een angst die onrealistisch was, maar ik ga hem nooit de kans het tegendeel te bewijzen. Dus schakelde ik mijn ouders, schoonfamilie en vriendinnen in als vangnet, stopte mijn koffer vol bikini’s, bracht de kinderen de ochtend van mijn vertrek naar school en reed in één ruk door naar het vliegveld.
Lees ook – In je uppie op vakantie: deze moeders doen het >
Mijn tijd in het buitenland was het grootste cadeau dat ik mezelf kon geven. Het werk met buitenlandse collega’s gaf mijn zelfvertrouwen een enorme boost. En terwijl ik mijn hotel in Singapore na vijf dagen verruilde voor een bountyverblijf aan de kust, wist ik het zeker: ik wilde scheiden. Daarvoor hoefde ik maar één horde te nemen: het leren loslaten van de fulltime zorg voor mijn kinderen.
De week die volgde bleek daar een spoedcursus in. Koen viel op het schoolplein en moest gehecht worden. Zonder mij. En waar ik – soms tot in het extreme – belang hechtte aan gezonde voeding, aten mijn kinderen opeens frikandellen. Ik slikte hun verslagleggingen via app zo moedig mogelijk weg, nam nog een duik in zee en liet het met de dag gemakkelijker gebeuren. Ik miste ze, maar niet zo erg dat het pijn deed.
“Waar de kinderen eerst als koalaberen aan mijn benen hingen, was papa opeens de held”
Bij thuiskomst waren de kinderen blij me te zien, maar waar ze eerst als koalaberen aan mijn benen hingen, was papa opeens de held. Weer even slikken, maar bovenal een enorme opluchting. Mijn kinderen én hun vader redden het dus ook zonder mij.
Nu, ruim een jaar na de scheiding, realiseer ik me dat mijn ex misschien geen goede partner, maar wel een geweldige vader is. En hoewel ik mijn kinderen de helft van de tijd moet missen, geniet ik van de vrijheid. Mijn vakanties zijn de nu voor de helft noodgedwongen in mijn eentje, en ik zou niet anders meer willen. Mijn eerste reis alleen was de perfecte oefening in co-ouderschap.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in een fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Pippa.
Dat het ouderschap zwaar is, zal weinig moeders verbazen. Maar wist je dat meer dan 1 op de 4 moeders tijdens het voeden in slaap valt? Begrijpelijk? Absoluut. Maar ook risicovol, zeggen experts tegen Parents. Zo houd je volgens hen jezelf én je baby veilig.
Er zijn soms schoonmoeders die graag hun eigen plan trekken. Zo ook de schoonmoeder van Anjelica. Ze had duidelijk gemaakt dat alléén haar vriend bij de bevalling mocht zijn, maar raad eens wie er opdook? “Ze was stilletjes de ziekenhuiskamer ingeslopen.”
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
