De zussen Elise en Vita Boers zijn tegelijk zwanger. In hun podcast ‘Over zus en zo’ praten de twee uitgebreid over hun zwangerschap, (genante) kwaaltjes, angsten en onzekerheden. Deze keer vragen ze zich af: Is kraamzorg een overbodige luxe?
De zussen hebben het deze week uitgebreid over de toegevoegde waarde van kraamzorg. Is het een overbodige luxe of is het juist hard nodig? Vita moet het nog gaan meemaken en vraagt Elise het hemd van het lijf. Die kreeg al twee keer kraamzorg, eerst bij Luca en Wolf, later bij de geboorte van Coco.
Vita kan zich niet voorstellen dat het een overbodige luxe zou zijn, met een eerste kind. Ze zegt daarover: “Het lijkt me een hele fijne gedachte dat iemand die eerste week, of eigenlijk acht dagen, bij ons thuis is om te begeleiden. Met alle nieuwe dingen die op je afkomen. Hulp in huis, ontbijtjes maakt en je in de watten legt. Dat vind ik een fijne gedachte. Dat je het niet allemaal alleen moet doen, ik heb nog zoveel te leren: hoe doe je hem in bad, aanleggen met de borst. Gewoon allemaal dingen die ik nu nog niet weet.” “Ja, het geeft meer zekerheid. Zelfverzekerdheid”, vult Elise haar zus aan.
Lees ook: Ellen: ‘Kraamzorg… Ik had eerlijker moeten zijn, besef ik nu’
Elise deelt uitgebreid haar ervaring met de eerste keer kraamzorg: “Mijne eerste keer was met een tweeling en ik had niet zonder kraamzorg gekund. Het is waanzinnig! Wout en ik lagen veel in bed te cocoonen en herstellen. De kraamzorg hielp met luiers, maakte lekkere hapjes en liet ons heel erg met zijn viertjes in de slaapkamer. Ze deed de was, bloemen in vazen en maakte beschuit met muisjes. Ik heb kei hard gehuild toen ze wegging.”
Ook voor de tweede keer met een derde baby, vond Elise de kraamzorg fijn. “Het had alleen niet zo lang gehoeven. Ze komen van ’s ochtends tot einde dag. Op een gegeven moment denk je wel ‘laat ons maar’. Dat hebben we ook paar keer gezegd. Gelukkig begreep ze dat wel en ging ze eerder weg. We hoefden niet meer het wiel uit te vinden en wisten al veel. Als Wolf en Luca naar de crèche waren en de kraamzorg ging eerder weg in de middag, dan waren we even zonder ruis. Even rust. Het was soms wat veel en dachten laat ons maar lekker, we begrijpen wat we moeten doen en het voelt zo natuurlijk. Het was super fijn als er bezoek kwam dat ze thee kon maken en ook een paar keer avondeten gemaakt. Maar vond het nu een overbodige luxe. Fijn dat ze er was, maar we hadden ook zonder gekund.”
Of Elise bij een eventueel volgend kindje weer kraamzorg zou willen? Daarover zegt ze: “Ik zou het wel doen, maar dan alleen voor de eerste drie, vier dagen. Acht dagen is voor ons te veel. Of misschien niet de volle acht, negen uur op een dag. De eerste dagen vond ik het waanzinnig dat ze er was. Zo’n eerste week is een hel en afzien. Dan zijn extra handjes heel fijn. Het is heel fijn dat kraamzorg in Nederland bestaat. En zeker bij een eerste teken ik ervoor.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Bron: Podcast Zus en zo
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
