Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Op een dag word je wakker en denk je: is dit hoe ik mijn leven wil leven? Deze moeder nam even afstand en ging op zoektocht. Bestemming: zichzelf.
Florine (38) is getrouwd met Sam (40) en moeder van Louis (7), Xavier (5) en Milo (2).
“Eens in het halfjaar houd ik een functioneringsgesprek met mezelf. Ben ik nog blij met mijn leven? Zijn er zaken in mijn werk, relatie en moederschap die ik graag anders zou zien? Het antwoord is nog nooit ‘nee’ geweest. En zo heb ik inmiddels al vijf therapieën en vier coachingstrajecten doorlopen. Om over mijn zoektocht naar rust en zingeving via yoga, meditatie en een jaarlijkse detoxvakantie nog maar te zwijgen.
Ik vind het niets raars. Mijn moeder – ze voedde mijn zus en mij alleen op – is psycholoog en onderwierp ons van jongs af aan al aan levensvragen. Op mijn negende had ik mijn eerste psycholoog. ‘Een apk voor de ziel’, noemde mijn moeder het – en daar ben ik haar tot op de dag van vandaag dankbaar voor.
Er is nog nooit iets vreemds gekomen uit die gesprekken. Ik ben niet getroebleerd, heb een fijne jeugd gehad. Ik kamp niet met stoornissen, mijn gezin is een geoliede machine. Maar dat betekent niet dat ik geen levensvragen heb. Ik twijfel niet aan het leven dat ik leid, maar eens in het jaar een pas op de plaats maken en kritisch kijken of je weg nog de juiste is, is voor iedereen goed, denk ik.
Lees ook
Alleenstaande moeder Sacha heeft een eigen bedrijf als mindfulness-trainer >
Zo heb ik al een aantal radicale afslagen genomen op mijn levenspad. Door veganistisch te gaan leven, drie jaar geleden. Ik ben al vier keer gewisseld van beroep. Van een prestatiegerichte reguliere basisschool heb ik mijn kinderen overgeplaatst naar antroposofisch onderwijs. We groeien er alleen maar van. Ook naar mijn relatie blijf ik kritisch kijken, en gelukkig doet Sam daar minstens zo enthousiast aan mee. We proberen alles. Tantracursussen, parenclubs, holistische massage. Er gaat jaarlijks een klein fortuin aan op, maar ik denk dat persoonlijke ontwikkeling het doel is van dit leven.
Mijn kinderen wens ik hetzelfde. Je beste vriend ben je zelf, leer ik ze. Want hoe fijn je het ook hebt met anderen, geluk kun je nooit ophangen aan een ander. Dat zit in jezelf. En als je het niet direct in je eentje kunt vinden, waarom dan niet de hulp inschakelen van een expert? Ik weet niet of je jezelf ooit helemaal gevonden kunt hebben, want een mens ontwikkelt zich continu. Het leven is een constante zoektocht. Maar voor mij is vinden niet het doel; komt de bestemming niet pas ná het leven?”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Meer persoonlijke verhalen? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >