Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Kim (33) is getrouwd met Mike (49). Hij heeft twee kinderen (Luke, 21 en Fabienne, 19) en samen hebben ze drie kinderen: Xavi (3) en de tweeling Bobby en Mae (5 maanden). Kim runt het cateringbedrijf Bus van Zus.
“Wij serveren uitsluitend op locatie, zoals congrescentra en trouwlocaties. Maar we staan ook bij mensen thuis op de oprit als opa en oma vijftig jaar getrouwd zijn. Dat de klant zelf het menu kan samenstellen onderscheidt ons van de meeste foodtrucks. Alles is mogelijk: van koffie met taart tot poké bowls of tapas. Ons team bestaat uit vijf meiden en enkele oproepkrachten. Ik regel alle voorbereidingen, maar ga ook mee op locatie. Zelfs hoogzwanger van onze tweeling stond ik nog kipspiesjes te grillen – mijn bekkeninstabiliteit mocht de pret niet drukken. Ik ben geen type dat op de bank gaat zitten. Bovendien ging ik zo topfit mijn bevalling in, die trouwens ook in de bus begon. Met 35 weken reed ik na een bedrijfsfeest terug naar huis en hoewel het nog niet rommelde, zei mijn onderbuikgevoel: er is iets. Bleek ik even later al op vier centimeter ontsluiting te zitten.
Lees ook – ‘Op de achterbank van onze auto beviel ik van onze zoon’ >
Nu ik drie kinderen heb, wil ik niet meer iedere dag op pad zijn en doe ik binnenkort een stapje terug. Met moeite hoor, want Bus van Zus voelt óók als mijn kind. Ik run het bedrijf nu vijf jaar. Voorheen had ik een eigen naaiatelier waarin ik dameskleding op maat maakte en kleur- en stylingadviezen gaf. In mijn vrije tijd hielp ik soms een vriendin van wie de foodtruck was. Tijdens haar zwangerschap gebeurde dat vaker en toen zij besloot te stoppen, nam ik haar bedrijf over. In mijn atelier miste ik het om onder de mensen zijn. Eropuit gaan, lekker eten maken en serveren.
“Ik experimenteer erop los en eet het liefst geen dag hetzelfde”
De liefde voor koken heb ik niet van een vreemde: mijn vader had vroeger ook een cateringbedrijf. Ik experimenteer erop los en eet het liefst geen dag hetzelfde. Soms tot onvrede van Mike. ‘Kunnen we niet weer eens groenten, vlees en aardappels eten?’, zegt ie dan. Zijn twee oudste kinderen moesten in het begin van onze relatie niets hebben van mijn gerechten, maar nu lusten ze alles. Xavi ook: curry’s en garnalenspiezen stopt ie zo achter z’n kiezen.
Onder mijn vleugels is Bus van Zus gegroeid tot een bedrijf met drie VW-busjes en de vierde is in de maak. De naam heeft trouwens geen betekenis, het klinkt gewoon lekker. Mensen vragen vaak of we zussen zijn. Nee dus – behalve die ene keer dat mijn zus toevallig inviel en in haar eentje op locatie stond. Maar niemand die toen geloofde dat de bus écht van haar zus was.” Dit artikel staat in Kek Mama 10-2022. Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.