Fotografie: Kee&Kee
Radio-dj Frank van der Lende (35) is getrouwd met Hanna en vader van Koos (2) en Fransje (negen maanden). Uit pure trots legt ie alles vast van z’n kinderen, daarom heeft hij maar een dadfluencer-account aangemaakt op Instagram: @frankvaderlende.
“Het vaderschap heeft me veel rustiger gemaakt. Vroeger moest ik altijd op pad en was ik op zoek naar endorfine. Op de bank zitten voelde nutteloos. Tegenwoordig zit ik vrij vaak op de bank, met Koos naast en Fransje op me, en voelt dat héél nuttig. Door die twee heeft alles ineens zin en dat geeft rust. Al blijf ik altijd ongeduldig: treuzelen trek ik slecht, best lastig met kleine kinderen.
Door die twee heeft alles ineens zin en dat geeft rust
Toen Koos op komst was, vertelde mijn moeder dat mijn vader niet per se kinderen wilde. Mijn moeder wilde dat vooral graag. Met liefde stemde hij ermee in, maar hij vond zijn kledingwinkel ook belangrijk en was daar heel druk mee. Denk ik terug aan vroeger, was hij er veel minder dan mij dan mijn moeder. Ik voetbalde veel, maar hij stond zelden langs de zijlijn. De mooie herinneringen die ik daar maakte, als keeper kletsend vanuit het doel, waren met mijn opa. Mijn vader hield heel veel van ons, dat wist ik bij leven en nu nog… maar dat vind ik toch jammer. Ik wil straks geen wedstrijd missen.
Sinds de kinderen er zijn is mijn relatie met Hanna anders, maar in essentie toch ook hetzelfde gebleven. Vroeger gingen we graag last-minute uit eten, nu gaan we voor de geplande lunch en dan vind ik het helemaal niet erg om het óók gewoon weer over de kinderen te hebben. Twee jaar geleden zijn we in het geheim getrouwd, met Koos die toen nog heel klein was. Sindsdien ben ik alleen maar verliefder geworden op mijn meissie.
Ruziemaken kan ik niet zo goed, maar door Hanna heb ik geleerd dat het best mag knetteren. In mijn jeugd gingen irritaties onder het tapijt en moesten we het vooral leuk en gezellig houden voor de buren. Mijn kinderen mogen het best zien als Hanna en ik een keer ruzie hebben. Gebeurt tegenwoordig iets vaker; je lontje is toch korter door slaapgebrek.
Vanaf het moment dat Koos er was, legde ik alles vast. Wauw, hij zit rechtop, wauw, hij eet een krentenbol – ik vond alles bijzonder. Het is grappig en eigenlijk zielig tegelijk dat ik zoveel meer foto’s van Koos heb dan van Fransje. Hoeveel ik ook van haar hou, zo’n tweede keer neem je het toch meer voor lief. Ik laat mijn kinderen graag zien, maar ik snap dat mensen die me volgen om de radio, muziek of mijn gouden tand niet zitten te wachten op een zoveelste kinderfoto.
Daarom heb ik nu ook een dadfluencer-account, haha. Ik vind het leuk om herkenbare situaties te delen. Zo sta ik om half negen ’s ochtendsvaak al met een fles wijn onder in de kinderwagen bij de opvang. Omdat de supermarkt zo handig op de route ligt. Als je geen kinderen hebt vind je dat niet grappig of een tikkie alcoholistisch, als ouders onder elkaar krijg je een blik van herkenning. Hoe trots ik ook ben, ik gun mijn kinderen hun privacy. Koos’ gezichtje laat ik bijvoorbeeld niet meer zien.
Vroeger leefde ik voor de radio en waren mijn ambities grenzeloos. Nu circuleert het radiomaken in de top drie. Misschien omdat ik mijn sporen heb verdiend, maar ook omdat ik na het overlijden van mijn vader vrienden en familie zoveel belangrijker ben gaan vinden. Dat alles in het teken staat van die kleintjes kost me veel minder moeite dan gedacht. Misschien omdat ik zwart-wit ben: als ik ergens voor ga, ga ik er ook voor. En hier wil ik vol voor gaan.”
Dit interview met Frank van der Lende stond eerder in Kek Mama Special 3 Modern (Happy) Family.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
