Gentle parenting: je hebt er ongetwijfeld weleens van gehoord. Het is een opvoedstrategie die aan populariteit wint, maar gentle parenting wordt vaak ook verkeerd begrepen. Elizabeth zet haar ervaringen uiteen.
Lees verder onder de advertentie
Elizabeth: “Een vaak genoemd argument tegen gentle parenting is dat kinderen alles maar zou mogen. Dat is totaal niet wat gentle parenting is. Het gaat niet om kinderen de baas laten zijn of alle grenzen overboord gooien ‘omdat kinderen nu eenmaal kinderen zijn’. Dat is geen gentle parenting, dat staat gelijk aan chaos.
Lees verder onder de advertentie
Gentle parenting draait om het grootbrengen van respectvolle mensen – respectvol naar zichzelf én naar anderen. Emoties benaderen met empathie, grenzen stellen met liefde, en ja, ook fouten maken. Voor een generatie ouders die patronen van boosheid, schreeuwen en frustratie wil doorbreken, is gentle parenting niet alleen krachtig, maar ook helend.
Gevoelens erkennen (zonder oordeel)
Je kent het vast. De banaan van je peuter breekt doormidden en ineens lijkt de wereld te vergaan. Gentle parenting vraagt je om even te pauzeren en te erkennen wat er gebeurt: ‘Oh, je bent verdrietig omdat je banaan is gebroken? Dat is ook niet fijn.’ Geen oordeel. Geen ‘dat is toch nergens voor nodig’. Gewoon erkennen. Dit betekent niet dat je meteen een nieuwe banaan pakt. Want laten we eerlijk zijn: over vijf minuten willen ze ‘m waarschijnlijk toch juist weer gebroken. Het gaat erom hun gevoel te valideren, zodat ze leren dat alle emoties er mogen zijn. Dat is alles.
Op de lange termijn helpt dit kinderen om hun emoties te verwerken in plaats van ze weg te stoppen. Ze voelen zich gehoord. En is dat niet wat we allemaal willen? Dat onze gevoelens ertoe doen? Bonus: de driftbui is veel sneller voorbij.
Het begint bij jou
Hier komt het lastige deel: gentle parenting begint bij jou. Voordat je je kind kunt helpen kalmeren, moet je eerst je eigen emoties onder controle hebben. Imagine: Je kind gaat helemaal los in de supermarkt. Schreeuwen, krijsen, stampen. Je schaamt je, voelt je gestrest en staat op het punt te ontploffen. Begrijpelijk. Maar gentle parenting vraagt je om even stil te staan en jezelf te herpakken.
Lees verder onder de advertentie
Adem in. Adem uit. Vind je rust. Als jij escaleert, escaleert je kind ook. Een escalerende ouder kan een kind niet deëscaleren. Maar als jij kalm blijft, geef je het goede voorbeeld. Is dit makkelijk? Absoluut niet. Maar ik kan uit ervaring zeggen: die extra ademhaling maakt echt een wereld van verschil.
Liefdevol grenzen stellen
Hier zit vaak de misvatting: gentle parenting is geen grenzeloos huishouden. Kinderen hebben structuur nodig. Ze moeten weten wat de regels zijn – en dat die niet zomaar verdwijnen. Stel, je kind wil niet tandenpoetsen. Gentle parenting betekent niet: ‘Oké, dan slaan we het over.’ Het klinkt meer als: ‘We poetsen onze tanden om ze gezond te houden. Ik weet dat je het niet wilt, maar het moet wel gebeuren.’
Lees verder onder de advertentie
Het kan betekenen dat je geduld moet hebben, creatief moet zijn of dat je ze de keus geeft om de volgorde van de onderdelen van de avondroutine te bepalen. Maar het betekent niet dat de regel ineens verdwijnt. Gentle parenting is niet conflict vermijden. Het is conflict benaderen met vriendelijkheid én consistentie. Je kunt grenzen stellen zonder bot te zijn, en dat is precies het punt.
Spoiler: niemand doet dit perfect. Je zult schreeuwen terwijl je dat niet wilde. Je zult grenzen stellen die je later betreurt. Gentle parenting gaat niet over nooit fouten maken; het gaat over hoe je ermee omgaat. ‘Sorry dat ik net schreeuwde. Ik was gefrustreerd en dat was niet eerlijk naar jou toe.’ Het herstellen van de relatie leert kinderen dat fouten maken menselijk is – en dat ze hersteld kunnen worden. Het leert ze ook zelfcompassie. Als wij onszelf kunnen vergeven, leren zij dat ook.
Waarom gentle parenting kritiek krijgt
Van buitenaf lijkt gentle parenting misschien op ‘alles maar laten gebeuren’. Je blijft kalm als je kind een meltdown heeft. Je praat over gevoelens, terwijl anderen vinden dat je streng moet straffen. Wat critici niet zien, is de tijd, moeite en energie die dit kost. Gentle parenting is niet passief. Het is actief, bewust en eerlijk gezegd soms best vermoeiend. Maar juist in die inspanning zit groei – zowel voor jou als voor je kind.
Lees verder onder de advertentie
Gentle parenting draait om het opvoeden van kinderen die zichzelf, anderen en de wereld om hen heen respecteren. Het gaat om veerkracht, empathie en het doorbreken van negatieve patronen die je misschien zelf hebt ervaren. Gentle parenting is niet zomaar een trend. Het is een mentaliteitsverandering. Het gaat om verbinding, empathie en grenzen die vertrouwen opbouwen – geen chaos.
Ja, het is moeilijk. Ja, je maakt fouten. Maar als we kinderen willen opvoeden die sterk, vriendelijk en veerkrachtig zijn, is het die moeite meer dan waard. En geloof me, het is een reis die niet alleen je kinderen helpt, maar ook jouzelf.”
Oppaskosten besparen door grootouders in te schakelen, dat doen toch zo veel mensen? Klinkt ideaal, vond ook Anne-Marije. Ze had van tevoren niet kunnen bedenken dat het zo’n wig tussen haar en haar schoonouders zou drijven.
Een nieuw jaar, een nieuw bedrag voor de kinderbijslag. Dat is fijn om te weten, want elke euro helpt als je kinderen sneller groeien dan je portemonnee kan bijhouden. Dit zijn de bedragen voor 2025.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Ties.Vajèn is […]
Het kiezen van een babynaam kan een behoorlijke uitdaging zijn, vooral omdat iedereen er een mening over heeft. Maar wat als die mening van een kenner komt? Op TikTok deelt expert Colleen Slagan wat volgens haar de grootste no go’s zijn.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Josje (28) zich af of ze de vriendschap met haar beste vriendin moet opgeven.
De geboorte van je kind missen: het klinkt als een nachtmerrie die geen enkele vader ooit wil meemaken. Toch overkwam het deze drie mannen. “We zijn inmiddels zes jaar verder, maar ik ben nog steeds niet vergeven.”