Bron: Unsplash
Gentle parenting: je hebt er ongetwijfeld weleens van gehoord. Het is een opvoedstrategie die aan populariteit wint, maar gentle parenting wordt vaak ook verkeerd begrepen. Elizabeth zet haar ervaringen uiteen.
Elizabeth: “Een vaak genoemd argument tegen gentle parenting is dat kinderen alles maar zou mogen. Dat is totaal niet wat gentle parenting is. Het gaat niet om kinderen de baas laten zijn of alle grenzen overboord gooien ‘omdat kinderen nu eenmaal kinderen zijn’. Dat is geen gentle parenting, dat staat gelijk aan chaos.
Gentle parenting draait om het grootbrengen van respectvolle mensen – respectvol naar zichzelf én naar anderen. Emoties benaderen met empathie, grenzen stellen met liefde, en ja, ook fouten maken. Voor een generatie ouders die patronen van boosheid, schreeuwen en frustratie wil doorbreken, is gentle parenting niet alleen krachtig, maar ook helend.
Je kent het vast. De banaan van je peuter breekt doormidden en ineens lijkt de wereld te vergaan. Gentle parenting vraagt je om even te pauzeren en te erkennen wat er gebeurt: ‘Oh, je bent verdrietig omdat je banaan is gebroken? Dat is ook niet fijn.’ Geen oordeel. Geen ‘dat is toch nergens voor nodig’. Gewoon erkennen. Dit betekent niet dat je meteen een nieuwe banaan pakt. Want laten we eerlijk zijn: over vijf minuten willen ze ‘m waarschijnlijk toch juist weer gebroken. Het gaat erom hun gevoel te valideren, zodat ze leren dat alle emoties er mogen zijn. Dat is alles.
Op de lange termijn helpt dit kinderen om hun emoties te verwerken in plaats van ze weg te stoppen. Ze voelen zich gehoord. En is dat niet wat we allemaal willen? Dat onze gevoelens ertoe doen? Bonus: de driftbui is veel sneller voorbij.
Hier komt het lastige deel: gentle parenting begint bij jou. Voordat je je kind kunt helpen kalmeren, moet je eerst je eigen emoties onder controle hebben. Imagine: Je kind gaat helemaal los in de supermarkt. Schreeuwen, krijsen, stampen. Je schaamt je, voelt je gestrest en staat op het punt te ontploffen. Begrijpelijk. Maar gentle parenting vraagt je om even stil te staan en jezelf te herpakken.
Adem in. Adem uit. Vind je rust. Als jij escaleert, escaleert je kind ook. Een escalerende ouder kan een kind niet deëscaleren. Maar als jij kalm blijft, geef je het goede voorbeeld. Is dit makkelijk? Absoluut niet. Maar ik kan uit ervaring zeggen: die extra ademhaling maakt echt een wereld van verschil.
Hier zit vaak de misvatting: gentle parenting is geen grenzeloos huishouden. Kinderen hebben structuur nodig. Ze moeten weten wat de regels zijn – en dat die niet zomaar verdwijnen. Stel, je kind wil niet tandenpoetsen. Gentle parenting betekent niet: ‘Oké, dan slaan we het over.’ Het klinkt meer als: ‘We poetsen onze tanden om ze gezond te houden. Ik weet dat je het niet wilt, maar het moet wel gebeuren.’
Het kan betekenen dat je geduld moet hebben, creatief moet zijn of dat je ze de keus geeft om de volgorde van de onderdelen van de avondroutine te bepalen. Maar het betekent niet dat de regel ineens verdwijnt. Gentle parenting is niet conflict vermijden. Het is conflict benaderen met vriendelijkheid én consistentie. Je kunt grenzen stellen zonder bot te zijn, en dat is precies het punt.
Spoiler: niemand doet dit perfect. Je zult schreeuwen terwijl je dat niet wilde. Je zult grenzen stellen die je later betreurt. Gentle parenting gaat niet over nooit fouten maken; het gaat over hoe je ermee omgaat. ‘Sorry dat ik net schreeuwde. Ik was gefrustreerd en dat was niet eerlijk naar jou toe.’ Het herstellen van de relatie leert kinderen dat fouten maken menselijk is – en dat ze hersteld kunnen worden. Het leert ze ook zelfcompassie. Als wij onszelf kunnen vergeven, leren zij dat ook.
Van buitenaf lijkt gentle parenting misschien op ‘alles maar laten gebeuren’. Je blijft kalm als je kind een meltdown heeft. Je praat over gevoelens, terwijl anderen vinden dat je streng moet straffen. Wat critici niet zien, is de tijd, moeite en energie die dit kost. Gentle parenting is niet passief. Het is actief, bewust en eerlijk gezegd soms best vermoeiend. Maar juist in die inspanning zit groei – zowel voor jou als voor je kind.
Gentle parenting draait om het opvoeden van kinderen die zichzelf, anderen en de wereld om hen heen respecteren. Het gaat om veerkracht, empathie en het doorbreken van negatieve patronen die je misschien zelf hebt ervaren. Gentle parenting is niet zomaar een trend. Het is een mentaliteitsverandering. Het gaat om verbinding, empathie en grenzen die vertrouwen opbouwen – geen chaos.
Ja, het is moeilijk. Ja, je maakt fouten. Maar als we kinderen willen opvoeden die sterk, vriendelijk en veerkrachtig zijn, is het die moeite meer dan waard. En geloof me, het is een reis die niet alleen je kinderen helpt, maar ook jouzelf.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
