Gezinnen met een overtuiging: ‘We proberen zoveel mogelijk volgens de tien geboden te leven’

Merel Brons

6 november, 2021 - 08:12

Leestijd: 4 minuten

“Een klasgenoot vroeg me: ‘Ga je een keer met me mee naar de kerk?’ Ik zat op een christelijke school en kwam ook thuis – vooral via mijn moeder – met het geloof in aanraking, al speelde het geen actieve rol. Ik was best nieuwsgierig, maar zei er meteen bij: ‘Het is eenmalig!’

Dat bleek anders. Of hoe ik het zie: God had een ander plan met me. Hij pakte me bij mijn nekvel en heeft me geraakt. Het voelde als thuiskomen. Alsof ik voor het eerst vond wat ik zo aan het zoeken was in mijn puberteit. Toch is het niet iets waarvan ik anderen ook probeer te overtuigen. Geloof is iets heel persoonlijks. Met een jeugdgroep deelden we ooit rond de kerstperiode een keer warme chocomelk uit om te ‘evangeliseren’, maar ik dacht alleen maar: wat ben ik hier nou aan het doen?
 

Leidraad

De tien geboden zoals die in de Bijbel staan vormen de leidraad in mijn leven, maar ook in dat van mijn gezin. We proberen zoveel mogelijk volgens die regels te leven. ‘Heb uw naasten lief’ is wat mij betreft een van de belangrijkste. Die naastenliefde probeer ik te laten doorwerken in alles, al vanaf het moment dat ik de voordeur uit stap. Ik kies er bewust voor om me nuttig te maken in de maatschappij en anderen te helpen die dat nodig hebben. Niet voor niks koos ik voor een baan bij een christelijke GGZ en werkt mijn man bij dezelfde werkgever.

“Gelukkig werden we niet zo veroordeeld als ik in eerste instantie had gedacht.”

Toen ik twintig was trouwde ik met mijn jeugdliefde, die ik had leren kennen in de kerk. Twee jaar laten kregen we onze dochter, na tien jaar onze tweede dochter. Ons huwelijk is na zestien jaar helaas gestrand en we zijn gescheiden. Dat vond ik best lastig, want ik wist hoe er in de kerk over werd gedacht wanneer je je huwelijk wilde ontbinden. Simpel gezegd: dat doe je niet. Gelukkig bleek er bij ons in de kerk meer begrip en werden we niet zo veroordeeld als ik in eerste instantie had gedacht.
 

Kinderen

Mijn huidige man heb ik ontmoet via een christelijke datingsite. Nu we samen onze kinderen opvoeden is het makkelijk dat we op een lijn liggen. Zo hebben we allebei liever niet dat onze kinderen computergames spelen waarin het de bedoeling is dat de tegenstander afgemaakt wordt. We lezen regelmatig voor uit de kinderbijbel, we gaan – buiten coronatijd – naar de kerk op zondag. Bidden doen we ook voor elke maaltijd en bij het naar bed brengen. Al heb ik bij de jongste soms nog niet het idee dat hij begrijpt wat we doen. Hij wil wel heel graag aan het gebed beginnen, want hij weet dat hij daarna mag eten.
 

Lees ook
Mama is zus, papa is zo: deze ouders zijn heel verschillend >
 

Decembermaand

Ik probeer met Pasen of Kerstmis een soort sfeertafel te maken, zodat we samen naar die feestdag toeleven. Sinterklaas sloegen we dit
jaar over, ik kreeg daar een nare smaak van door die hele zwartepietendiscussie. In plaats daarvan vierden we ‘decembermaand’, met gezelligheid, cadeautjes, lekkers, lichtjes en vooral veel liefde. Halloween laat ik liever voorbijgaan. Ik kan niets met afgehakte hoofden, doodskoppen en wandelende geesten. Maar als mijn zoontje bijvoorbeeld thuiskomt met een uitnodiging voor een halloweenfeestje of toen m’n dochter per se naar de Fright Night in Sixflags wilde, leg ik uit wat ik er niet zo goed aan vind, maar zal ze nooit belemmeren om te gaan.
 

Eigen keuzes

Mijn dochter is twintig en maakt haar eigen keuzes in het leven. Ze kreeg bijvoorbeeld al jong een vriendje en is ook al seksueel actief. Voor christenen is seks is iets wat je bewaart voor het huwelijk. Ik kan daar een mening over hebben, maar ik kan ook proberen haar bewust te maken van haar keuzes en de consequenties zonder te veroordelen. Ik zei tegen haar: ‘Doen jullie het wel veilig? Ik wil namelijk nog geen oma worden!’”
 

Dit artikel staat in Kek Mama 13-2021.

Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.