Fien: ‘Daar lag ik dan met mijn gillende peuter en baby en niemand die ons even kwam helpen’

peuter en baby Beeld: Getty Iamges
Melanie Borgman
Melanie Borgman
Leestijd: 3 minuten

Zodra je als moeder denkt dat je alles onder controle hebt, gaat het mis. Het overkwam ook de 32-jarige Fien. Ze maakte een gigantische smakkerd met de fiets, haar peuter én haar baby. Maar dat was volgens haar nog niet eens het ergste, want wat er daarna gebeurde zorgde voor nóg meer frustratie.

Lees verder onder de advertentie

Fien: “Het leek zo’n goed plan: even snel naar de supermarkt. Op de fiets. Met twee kinderen. Baby voorop, peuter achterop en gaan met die banaan. Easy peasy. Ik bedoel, hoe moeilijk kan het zijn om met twee kinderen op pad te gaan. Nou, afgelopen week vond ik het écht de hel.

Lees verder onder de advertentie

Vlotte fietstocht

Samen met mijn twee koters had ik dus net boodschappen gedaan. Dat was al een hele uitdaging op zich. Maar goed, het was gelukt én we zaten – met boodschappen en al – weer met z’n drieën op de fiets richting huis. Mijn peuter kletste vrolijk over zijn speelgoeddinosaurussen, terwijl mijn dreumes van 15 maanden met zijn speentje speelde en tevreden voor zich uit staarde. Het zonnetje scheen zelfs een beetje. Alles leek vlot te verlopen. Tot die bocht.

Lees verder onder de advertentie

Gillende peuter en bange baby

Ik voelde het gebeuren. De fiets begon te wiebelen, mijn stuur sloeg om en voordat ik het doorhad vielen we met z’n allen in het struikgewas. Mijn peuter gilde van schrik en mijn baby keek me met grote ogen aan. En ik? Ik lag half in de struiken met één voet vast tussen de spaken. Ondertussen rolden de zojuist ingepakte boodschappen over het fietspad.

Lees verder onder de advertentie

Scrollende voorbijgangers

Snel checkte ik mijn twee kids die er – goddank – goed vanaf kwamen. Maar hoe kwam ik zonder kleerscheuren weer overeind? Ik voelde me zó ellendig. Had iemand het toevallig zien gebeuren? Zou iemand te hulp schieten? Maar nee hoor. De appende man die voorbijliep was veel te druk bezig met zijn telefoon. Twee tieners fietsten lachend voorbij en een vrouw met een hond keek alleen even op om te zien of ik geen obstakel was voor haar viervoeter.

Lees verder onder de advertentie

Mis niks van Kek

Volg ons kanaal en lees als eerste nieuwe verhalen en columns

Ik voelde de tranen achter mijn ogen prikken. Niet eens van de fysieke pijn, maar gewoon van eenzaamheid, wanhoop, frustratie en ongeloof. Daar lag ik dan: een worstelende moeder met twee jonge kinderen in de struiken en overal boodschappen, terwijl voorbijgangers scrollend hun gangetje gingen.

Boodschappen bestellen

Fiets overeind gehesen, peuter uit de struiken getrokken, baby weer rechtgezet in zijn stoeltje en de overgebleven boodschappen die nog heel waren ingepakt. “Kom jongens, we fietsen verder”, zei ik glimlachend, als een boer met kiespijn. Eenmaal thuis zette ik de fiets resoluut in de schuur alsof ik ‘m nooit meer wilde zien. Uiteindelijk bleek de peuter het wel een hilarisch verhaal te vinden en vertelde het lachend aan mijn man. Heel grappig vond ik het niet. Misschien later. Maar nu? Ik bestel m’n boodschappen wel.”

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken