In Op het podium laten we om de week een influencer aan het woord over het moederschap. Dit keer spreken we Graziëlla ten Veen, drielingmoeder van dochters Lize, Mika en Jackie (3).
“Ik was net zwanger toen ik mijn baan kwijtraakte. ‘Wat moet ik nu?’ dacht ik meteen. Van het ziekenhuis moest ik rust houden, dus ik had veel tijd over. Vroeger fantaseerde ik weleens over het schrijven van kookblogs. Een vriendin kwam daarom met het idee om blogs te schrijven over mijn zwangerschap van een drieling. Ik was niet meteen enthousiast, want die poeha is niets voor mij. Uiteindelijk ben ik, met al die weken thuis in het vooruitzicht, toch meer gaan delen. Dat was in het begin best ongemakkelijk: wie wil dit nu zien? Maar er kwamen steeds meer volgers bij. Tijdens de zwangerschap was ik een beetje terughoudend, want als het mis zou gaan, moest ik dat ook delen. Ook nu ben ik heel selectief in wat ik deel. Als de meiden ziek zijn laat ik dat nauwelijks zien en ben ik wat meer offline. Een bijkomend voordeel van mijn Instagram-kanaal was dat ik veel gratis babyspullen kreeg. Dat scheelde een hoop geld, want we moesten alles keer drie kopen.”
“Ik werd helemaal gek, haha. Drie kinderen, hoe gaan we dat ooit doen? Vanwege mijn PCOS hadden we een lang ziekenhuistraject achter de rug, dus natuurlijk waren we blij dat het gelukt was. Tegelijkertijd droomde ik nooit van een groot gezin, ik wilde het liever bij één kind houden. Maar toen ik eenmaal zwanger was, zag ik het ook wel voor me: een grote tafel met heel veel kinderen. Het nieuws moest even landen, maar na een paar dagen ging de knop om. We gaan ervoor en alles komt goed.”
Lees ook: Erin Ameling: ‘Mijn zoon huilde als baby twintig uur per dag’
“Volgens mijn vriend waren de eerste maanden horror, dus misschien dat ik het nu romantiseer, maar ik vond het wel relaxed. Elke drie uur kregen de meiden een flesje en een schone luier en dan sliepen ze weer verder. Ja, van die baby-babytijd heb ik echt genoten. Waar ik aan moest wennen, is dat je met drie baby’s niet zo makkelijk de deur uit gaat, iets wat ik voor die tijd graag deed. Anderhalf jaar na hun geboorte ben ik weer gaan werken. 24/7 zorgen is gewoon niets voor mij, ik moest er soms echt even uit. Het is heerlijk om weer iets voor mezelf te doen.”
Graziëlla met haar vriend en dochters
“Bij ons draait alles om routine. Veel tijd nemen om een-op-een te knuffelen of een samen een boekje te lezen, zit er met een drieling niet in. Als de een wil knuffelen, wil de ander ook. Het is altijd hup, hup, hup, even opschieten. Maar ik weet niet beter. Ook het oefenen met zindelijk worden, gaat net even anders. Waar het voor sommige ouders een verademing is, denk ik vooral: auw, mijn rug. Ik moet om het uur drie kinderen op de wc zetten. Met een drieling in huis, is het altijd chaos. Los van elkaar zijn het de makkelijkste kinderen, maar samen proberen ze elkaar continu te overschreeuwen. Ze willen allemaal laten zien we ze zijn, net als bij een borrel met vriendinnen eigenlijk, haha.”
“Ik ben heel nuchter en pieker eigenlijk nooit. Als de borstvoeding niet lukt, een van de kinderen een bord eten door de kamer gooit of de was een paar dagen blijft liggen, baal ik even, maar leg ik het snel naast me neer. Zolang ze nog kleding in de kast hebben, maak ik me niet zo druk. Eigenlijk ben ik als moeder heel makkelijk. Alles mag, zolang het maar gezellig is. Ik vind het bijvoorbeeld leuk om met z’n allen te wandelen, buiten te spelen of op het terras een bittergarnituur te bestellen. Zij eten natuurlijk alles op, maar dat vind ik geweldig. Het enige waar ik me wel druk om maak, is de slaaproutine van mijn dochters. Als dat niet lukt, ben ik geïrriteerd. Zonder middagslaapje zijn de meiden niet te genieten en dat beïnvloedt de rest van de dag. Bovendien is dat het enige moment dat ik even tijd voor mezelf heb. Een heilig uurtje, dus.”
“Nauwelijks. Laatst vroeg iemand op Instagram: ‘Hoe vaak eten jullie patat? Ik zie het wel erg vaak in je Stories voorbijkomen’. Meid, waar maak je je druk om, denk ik dan. Ze probeert me waarschijnlijk uit de tent te lokken, maar dat lukt niet. In het echte leven vind ik het lastiger om met ongevraagd advies om te gaan. Dan twijfel ik toch even: doe ik het wel goed? Soms heeft iemand een punt, maar vaak laat ik het. Jij bent jij en ik ben ik.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Ben je zwanger, maar krijg je het Spaans benauwd van al die babyuitzetlijstjes? De gratis Zwanger- en Babybox van Ouders van Nu helpt je op weg. Vol met tijdschriften, producten en kortingen van o.a. Pampers, Center Parcs, Bol.com en Albert Heijn. Bestel ‘m hier.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
