Het kan de beste overkomen: ineens bungel je financieel aan een draadje. Kun je geen rekening meer betalen of nog erger: zwerf je met je kind van huis naar huis.
Lees verder onder de advertentie
Soraya (34), moeder van drie (10, 2 en 6 maanden), fulltime mantelzorger voor haar oma.
“Mijn zus wil dit weekend met me uit, cocktails drinken. Hartstikke lief, maar ik heb niets leuks om aan te trekken. Ik heb in geen jaren iets voor mezelf gekocht. Vroeger, toen ik nog werkte, was ik altijd goed gekleed. Nu kom ik niet verder dan een pet en mijn joggingpak.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik twijfelde geen moment’
Mijn oma heeft mijn leven lang voor mij gezorgd, omdat mijn eigen moeder heel jong was toen ze mij kreeg. Toen er zestien jaar geleden Alzheimer bij haar werd vastgesteld, twijfelde ik geen moment: ze mocht bij mij wonen. In die tijd was mijn oma nog redelijk goed, ik kon gewoon blijven werken. Als ik haar een bordje eten gaf, at ze dat netjes op. Maar het ging steeds slechter. Ik had echt geen benul waar ik aan begon toen ik haar in huis nam.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik wil niet dat vreemde mensen mij baden!’
Na een paar jaar kon de dagopvang haar niet meer aan en moest ze thuisblijven. Eerst probeerde ik het met thuiszorg te regelen, maar mijn oma weigerde mee te werken. Ze was net een puber, heel tegendraads. ‘Ik wil niet dat vreemde mensen mij baden!’ Er zat niets anders op, ik gaf mijn baan op om fulltime voor haar te zorgen. Sinds die tijd komen we rond van een persoonsgebonden budget en haar AOW.
Lees verder onder de advertentie
De vader van mijn kinderen woont in het buitenland. Het is de bedoeling dat wij bij hem gaan wonen, maar zolang ik voor mijn oma zorg, staan die plannen in de koelkast. Hij ondersteunt ons financieel, maar een vetpot is het niet. Ik heb vijftig euro per week voor boodschappen, waardoor ik een ware koopjesjager ben geworden. Ik lees de reclamekrantjes van begin tot eind.
‘Ik heb beloofd tot haar dood voor haar te zorgen’
Door de zorg voor mijn oma heb ik weinig tijd voor mijn kinderen. Zij zien er tiptop verzorgd uit, ik koop nooit iets voor mezelf. Een leuke broek laat ik liggen, want wie weet kunnen we het geld volgende week beter gebruiken. Soms zeggen mensen: breng je oma naar een tehuis, maar dat is geen optie. Ik hou van haar, zij is mijn levenspartner. En ik heb beloofd tot haar dood voor haar te zorgen.
Lees verder onder de advertentie
De situatie verandert steeds. Nu heeft ze weer een wond die intensieve zorg vereist. Ik vecht voor haar tot het einde. Hoe mijn leven daarna zal zijn, geen idee. Zodra het pgb en de AOW wegvallen, sta ik met lege handen. En ik heb wel drie kinderen te onderhouden. Ik zal moeten solliciteren, maar heb zo lang thuisgezeten: voor de buitenwereld ben ik niemand meer.”
Dit verhaal is onderdeel van een interviewserie in Kek Mama magazine en is al een keer eerder gepubliceerd.
Het kinderboek De mooiste vis van de zee is een klassieker die al tientallen jaren in menig kinderkamer te vinden is. Volgens psycholoog Caroline Middelsdorf geeft dit ogenschijnlijk onschuldige verhaal echter een minder gezonde boodschap mee aan kinderen. Op Instagram deelt ze haar gedachte hierachter.
Bertrie Wierenga en Dorian Bindels zijn onlangs ouders geworden van een dochter en zitten samen op een knalroze wolk. De kersverse papa is apetrots op zijn prachtige gezin en gaat op dit moment ‘zwevend door het leven’.
In de wintermaanden kan de temperatuur ’s nachts flink dalen. Maar hoe weet je of je kindje het écht niet te koud heeft in bed? Twee kinderslaapcoaches delen belangrijke signalen waaraan je kunt zien dat het misschien tijd is voor een extra laagje of een warme slaapzak.
Voetbalster Lieke Martens en haar man Benjamin van Leer verwachten binnenkort hun eerste kindje. In een item van het Franse Lou onthult de voormalig Oranje-international het geslacht van de baby.
Kinderen die in het Engels tot 20 tellen, maar geen bal kunnen vangen of blokken stapelen – het klinkt grappig, maar experts maken zich zorgen. De schermtijd van jonge kinderen schiet omhoog, en dat laat z’n sporen na.
Elke moeder weet: zodra het stil is, moet je heel rap bij je kinderen gaan kijken, want dan gebeurt er van alles waar jij niet blij van wordt. Dat wist Claudia ergens ook heus wel, maar toch lag ze te lekker op de bank. Dat heeft ze geweten.