Een mens zou van minder gek worden. Mariëtte Middelbeek (33) schreef de heerlijke thriller voor ons Zomerboek. Fluitend, terwijl ze net was bevallen van een prachtdochter en nog wat dingen op haar to do-lijstje heeft staan.
Kek Mama’s chef Mariëtte houdt niet zo van stilzitten. Ze is niet alleen moeder van Casper (2) en Nora (4 maanden), ze schrijft ook nog de ene bestseller na de andere én zorgt ervoor dat er elke vier weken een nieuwe Kek Mama verschijnt.
Mariëtte begon als journalistiekstudente met het schrijven van doktersromans als bijbaantje, rolde daarna de chicklit en groeide door naar romans voor de jeugd en volwassenen. En dan schrijft ze ook nog non-fictieverhalen. Haar laatste boek, De mensen van de ambulance, ligt nu in de winkel. Ze schreef het tijdens haar laatste zwangerschapsverlof, deed vers uit het kraambed de promotie en vond bovendien nog de tijd een zomerthriller te schrijven voor dit Zomerboek.
“Ik weet eigenlijk niet wat ik daarmee moet. Ik ben niet gemaakt voor de sauna en winkelen is ook niet m’n hobby. Als ik af en toe uit eten kan met vriendinnen en zo nu en dan een boek kan lezen, ben ik al blij. Maar de meeste tijd gaat naar de kinderen, mijn werk bij Kek Mama en boeken schrijven. Soms loopt het een beetje uit de hand. Lig ik weer in bed met mijn laptop, éven iets afmaken. En in drukke tijden zit ik zelfs met mijn laptop op schoot als we een halfuurtje onderweg zijn met de auto. Maar goed, mijn man Erik is het gewend. En zolang we genoeg tijd voor elkaar hebben, gaat het prima. Daar zijn we wél streng in: kinderen uit logeren en wij uit eten. Doen we zeker eens per twee maanden. Wat ook scheelt, is dat Erik het thuis allemaal draaiende houdt. Hij volgt een studie en zorgt daarnaast voor de kinderen. Dat is natuurlijk een enorme luxe; ik hoef niets meer te doen. Als ik thuis werk, trek ik gewoon de deur van mijn kamer achter me dicht en ga aan de slag.
Drie dagen in de week werk ik voor Kek Mama en twee dagen ben ik thuis bezig. Dan werk ik aan mijn boeken en besteed aandacht aan de kinderen. Plus de weekenden en avonduren. Als Casper en Nora slapen, zit ik meestal te schrijven. Ik probeer wel een of twee avonden per week vrij te houden. Dan gaan we eten met vrienden of Netflixen. Op dat laatste gebied loop ik trouwens chronisch achter. Nadat ik de vorige keer de cliffhanger van House of cards al opving lang voordat ik bij die aflevering was, geldt er nu een serie-spreekverbod in mijn aanwezigheid.”
“Het valt mee, maar als ik thuiskwam van school zat mijn moeder wel altijd aan de keukentafel haar vertaalwerk te doen. Ze werkt ook in een bibliotheek, dus mijn liefde voor boeken is wel verklaarbaar. Ze had haar werkkamer tegenover mijn slaapkamer: ik viel in slaap met het getik van haar toetsenbord. Als zij niet zat te werken, kon ik niet slapen.”
“Ik schrijf heel snel, dat scheelt. En altijd over onderwerpen die mij interesseren. Dan heb ik bijvoorbeeld voor een blad een artikel geschreven over een vrouw die haar man verloor en denk ik: hier zit meer in. Het idee voor mijn boek Crash is op die manier ontstaan. Ook de non-fictieboeken gaan over onderwerpen waar ik al heel lang graag in wilde duiken. Mee op de ambulance of brandweermensen interviewen over wat ze allemaal meemaken, daar word ik nou echt blij van. Al baal ik echt weleens als er een deadline nadert die ik iets te optimistisch heb ingeschat. Een keertje doorhalen is prima, maar het moet wel leuk blijven. Vooral als ik me heb voorgenomen op vakantie eens wat minder te werken en dat vervolgens niet lukt, vraag ik me soms af waar ik mee bezig ben. Vorig jaar trokken Erik, Casper en ik met een camper door Amerika. Waar ik ons al gezellig ’s avonds bij de fire pit zag zitten, kwam het er iets te vaak op neer dat ik met een fel oplichtend laptopscherm in het donker zat. Niet heel idyllisch, zeg maar.”
Lees een deel van de bloedspannende zomerthriller van Mariëtte hier.
Benieuwd naar de boeken van Mariëtte? Klik hier voor een fijn overzicht.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
